Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 marca 2012 r., sygn. II SA/Wa 2518/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędziowie WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.), Andrzej Góraj, Protokolant Asystent sędziego Mateusz Rogala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2012 r. sprawy ze skargi R.C. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z [...] października 2011 r., nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] sierpnia 2010 r., odmawiającą przyznania R. C. (dalej jako skarżący) renty rodzinnej w drodze wyjątku.

Do wydania powyższej decyzji doszło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wnioskiem z 22 lipca 2008 r., powołując się na art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) skarżący zwrócił się do Prezesa ZUS o przyznanie mu renty rodzinnej w drodze wyjątku.

Decyzją z [...] grudnia 2008 r., utrzymaną następnie w mocy decyzją z [...] lutego 2009 r., organ odmówił przyznania wnioskowanej renty, uznając, że w niniejszej sprawie powyższy przepis nie mógł być zastosowany. Wyjaśnił, że świadczenie po zmarłym rodzicu przysługuje jedynie do ukończenia przez dziecko 25 roku życia, jak również dzieciom, które stały się całkowicie niezdolne do pracy w czasie uczęszczania do szkoły. Skarżący powyższych przesłanek nie spełnił, albowiem całkowita niezdolność do pracy powstała u niego po ukończeniu 25 lat.