Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 marca 2012 r., sygn. II SA/Wa 2163/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski (sprawozdawca), Olga Żurawska - Matusiak, Protokolant Katarzyna Skurzyńska, referent stażysta, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2012 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby funkcjonariusza Służby Celnej oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Służby Celnej decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 188 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] zwalniającą funkcjonariusza celnego B.P. ze służby w Służbie Celnej.

Z akt administracyjnych wynika następujący stan sprawy:

Pismem z dnia [...] listopada 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w B. zawiadomił B.P. o wszczęciu postępowania w przedmiocie zwolnienia ze służby na podstawie art. 105 pkt 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. zwolnił B.P. ze służby w Izbie Celnej w B. pełnionej w Urzędzie Celnym Z.

Szef Służby Celnej, po rozparzeniu odwołania wymienionej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy w dniu [...] listopada 2010 r. Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją nr [...], wydaną na podstawie art. 105 pkt 10 oraz art. 188 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U Nr 168, poz. 1323) zwolnił B.P. ze służby w Izbie Celnej w B. z dniem doręczenia decyzji, które nastąpiło [...] grudnia 2010 r.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wykazał, że na skutek wszczęcia przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego o przestępstwo popełnione umyślnie, ścigane z oskarżenia publicznego została ona zawieszona w pełnieniu obowiązków służbowych na mocy decyzji z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] na okres od dnia [...] sierpnia 2008 r. do dnia [...] listopada 2008 r. Okres zawieszenia został kolejną decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. przedłużony do czasu zakończenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego. B.P. pozostawała zawieszona w pełnieniu obowiązków służbowych od [...] sierpnia 2008 r., czyli ponad 12 miesięcy, zawieszenie miało charakter ciągły i związane było z prowadzonym przeciwko niej postępowaniem karnym, a przyczyna będąca podstawą zawieszenia nie ustala. Dyrektor Izby Celnej w B. uznał, iż w sprawie wystąpiły przesłanki z art. 105 pkt 10 ustawy o Służbie Celnej, a zatem uzasadnionym było podjęcie decyzji o zwolnieniu funkcjonariusza ze Służby Celnej. Organ I instancji wskazał ponadto na negatywne konsekwencje długotrwałego zawieszenia funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych dla Służby Celnej. Prawidłowa i terminowa realizacja nałożonych na Służbę Celną zadań wymaga jak najefektywniejszego wykorzystania przydzielonych etatów. Ponadto organ I instancji przedstawił sytuację kadrową w Urzędzie Celnym w Z., wskazując na duże braki kadrowe związane z zawieszeniem funkcjonariuszy w pełnieniu obowiązków służbowych, co w konsekwencji spowodowało blokadę etatu uniemożliwiającą jego obsadzenie przez inną osobę oraz dodatkowe obciążenie pracą innych funkcjonariuszy. Dodatkowo Dyrektor Izby Celnej w B. zwrócił uwagę na aspekt finansowy związany ze sprawą zawieszenia w obowiązkach służbowych funkcjonariuszy celnych, w postaci obowiązku wypłacania w okresie długotrwałego zawieszenia 50 % uposażenia funkcjonariusza celnego.