Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 marca 2012 r., sygn. III SA/Lu 670/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Aleksandra Frączkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 13 marca 2012 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] lipca 2011 r. nr
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2011 roku, nr [...] Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] lipca 2011 roku, nr [...] odmawiającą H.K. umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie sprawy.
Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, po rozpatrzeniu wniosku H.K. z dnia 17 czerwca 2011 r., na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 10 oraz art. 41a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 ze zm.) odmówił umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników za okres od marca 2002 r. do 6 lutego 2011 r. w łącznej kwocie 6.894,30 zł.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazano, że H.K. prowadzi gospodarstwo rolne o powierzchni 5,01 ha fizycznych, co stanowi 2,60 ha przeliczeniowych. Skarżąca podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od dnia 1 sierpnia 1999 r., przy czym w okresie od dnia 1 października 2000 r. do dnia 10 sierpnia 2001 r. prowadziła równocześnie działalność gospodarczą. Mąż H.K. pobiera rentę z ZUS.
Organ podniósł, że z faktu podlegania ubezpieczeniu społecznemu wynika ustawowy obowiązek opłacania składek na to ubezpieczenie. Niewypełnianie przez skarżącą wskazanego obowiązku skutkowało powstaniem zadłużenia, o którym H.K. była systematycznie informowana. Kilkakrotnie też udzielano jej ulg w postaci rozłożenia zaległości na raty, jednakże układy ratalne były zrywane z powodu niedotrzymywania przez skarżącą warunków spłaty.