Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 marca 2012 r., sygn. I SA/Gl 49/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Beata Kozicka (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2012 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...][...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 138 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. z 2000 r. Dz.U. nr 98, poz. 1071 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") w związku z art. 83 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. z 2009 r. Dz. nr 205, poz. 1585, z późn. zm., dalej: "u.o.s.u.s.") utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] odmawiającą B. K. umorzenia należności z tytułu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych za okres: 11/2000-10/200/ w łącznej kwocie [...] zł. W tym z tytułu: składek w kwocie [...] zł oraz odsetek liczonych na dzień 20 września 2010 r. w kwocie [...] zł. W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia wskazano, że wnioskiem z dnia 21 grudnia 2010 r. B. K. zwróciła się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ponowne rozpatrzenie wniosku z dnia 15 września 2010 r. o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych. W uzasadnieniu wniosku strona powołała się na trudną sytuację życiową i finansową wynikającą z faktu, iż jest jedynym żywicielem rodziny.

Ustosunkowując się do wniosku strony Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał decyzję o odmowie umorzenia zaległości. Rozstrzygniecie podjęto w oparciu o art. 28 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z jego treścią - należności z tytułu składek mogą być umarzane w całości lub w części pod warunkiem całkowitej ich nieściągalności. Wyczerpujący katalog okoliczności, w których całkowita nieściągalność zachodzi zawiera art. 28 ust. 3 u.o.s.u.s. Zgodnie z jego treścią należność może być uznana za całkowicie nieściągalną, gdy: