Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. II SA/Wr 900/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (sprawozdawca) Protokolant Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 lutego 2012 r. sprawy ze skargi N. U. S. w L. na postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji ze zbioru danych operatu ewidencji gruntów i budynków oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Starosta L., powołując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 219 w związku z art. 217 § 2 pkt 2 kpa, odmówił Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w L. udostępnienia danych dotyczących informacji o gruntach, budynkach i lokalach stanowiących własność osoby fizycznej.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. wystąpił z wnioskiem o wyszukanie nieruchomości należących do B. Dz., zamieszkałej w G., gmina M. oraz podanie ich numerów ksiąg wieczystych. Jako podstawę prawną do uzyskania tych informacji wnioskodawca podał art. 36 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.).

Starosta L. zaznaczył, że zasady udostępniania danych z operatu ewidencyjnego określa art. 24 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287), natomiast zasady wydawania zaświadczeń regulują przepisy art. 217-220 kpa. Wskazując, że wnioskodawca żąda podania numerów ksiąg wieczystych nieokreślonych bliżej nieruchomości należących do dłużnika w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym, organ I instancji wywodził, że warunkiem podania numeru księgi wieczystej jest konkretne określenie przez wnioskodawcę tej nieruchomości przez wskazanie położenia (adresu) lub numeru działki. Przedmiot informacji powinien być wskazany we wniosku, a wniosek nie zawiera tych danych. Organ I instancji podkreślił, że zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami wnioskodawca winien wykazać istnienie interesu prawnego do uzyskania wypisu z rejestru gruntów lub pisemnego zaświadczenia, to jest wskazać przepis prawa materialnego upoważniającego do żądania wnioskowanych danych. Zaznaczając, iż przedmiotem otrzymanego wniosku nie jest potwierdzenie informacji zawartych w operacie ewidencji gruntów i budynków co do konkretnej nieruchomości, lecz ustalenie majątku wyżej wymienionej osoby, Starosta stwierdził, że zgodnie z art. 913-920 kpc organami właściwymi do wyjawiania majątku są sądy powszechne oraz komornik, a nie organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków.