Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. III SA/Wa 1622/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat, Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (sprawozdawca), Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2012 r. sprawy ze skargi B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu kwoty nadpłaty wraz z oprocentowaniem od kwoty nieterminowego zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 9 lipca 2004r. B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej “Spółka" lub “Skarżąca") zwróciła się do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z wnioskiem o zwrot podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003r.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia [...] sierpnia 2007r. postanowił o zwrocie na rzecz Spółki podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2003r. w kwocie 350.136,00 zł.

Dnia 30 grudnia 2009r. Spółka złożyła wniosek o zwrot na rachunek bankowy nadpłaty wynikającej z decyzji wraz z należnym oprocentowaniem. Spółka podała, iż na dzień złożenia wniosku nadpłata wraz z należnym oprocentowaniem wynosiła 179.037,00 zł. W uzasadnieniu wniosku powołała się na orzecznictwo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w szczególności zaś odwołała się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2009r. sygn. akt 96/08. Powołując się na przepis art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm.) - dalej “ustawa o VAT z 1993r.", stwierdziła, że kwota zwrotu VAT nie zwrócona w stosownym terminie traktowana jest jako nadpłata podlegająca oprocentowaniu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. nr 137, poz. 926) dalej “O.p.".