Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 lutego 2012 r., sygn. I SA/Wa 1234/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie: Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik Sędzia WSA Elżbieta Lenart (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2012 r. sprawy ze skargi J. L. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] maja 2011 r., nr [...]) utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] 0, odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z dnia [...] kwietnia 2003 r., nr [...].

Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Pismem z dnia 3 lipca 1998 r. J. N. zwróciła się do Kierownika Urzędu Rejonowego w B. o przyznanie jej rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami RP w miejscowości O. w dawnym województwie [...].

Po rozpoznaniu tego wniosku Starosta [...] decyzją z dnia [...] kwietnia 2003 r. nr [...] stwierdził, że J. N. - jako właścicielka nieruchomości pozostawionej w miejscowości O., gmina K., powiat [...], woj. [...], na terenach niewchodzących w skład obecnego obszary państwa - posiada uprawnienie, o którym mowa w art. 212 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że powyższe uprawnienie ustalone zostało na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Wojewódzkiego w K. z dnia [...]grudnia 1998 r., sygn. akt [...] ustalającego, że J. N. z.d. R. pozostawiła, w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r., w miejscowości O. gmina K., powiat [...], województwo [...], gospodarstwo rolne obejmujące 3 ha ziemi ornej, klasy średniej dla rejonu położenia, dom mieszkalny drewniany o powierzchni całkowitej 90 m² bez piwnic i instalacji, kryty słomą, ogrzewany piecami, wzniesiony w 1937 r. oraz stodołę drewnianą krytą słomą, o powierzchni 92 m2, wzniesioną w 1937 r.