Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. II SA/Sz 1105/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska,, Sędzia NSA Iwona Tomaszewska, Protokolant Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 lutego 2012 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Komendant Miejski Policji

skierował A. K. na badanie psychologiczne, w związku z przekroczeniem 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

A. K., działając przez pełnomocnika, odwołał się od powyższej decyzji, wnosząc o jej uchylenie w całości.

Decyzji zarzucił naruszenie przepisu art. 130 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz § 8 ust. 6 rozporządzenia w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy o ruchu drogowym, poprzez błędne uznanie, że z normy prawnej wyprowadzonej z obu tych przepisów wynika, iż odbycie szkolenia nie powoduje zmniejszenia liczby punktów otrzymanych za naruszenie przepisów

o ruchu drogowym wobec osoby, która przed rozpoczęciem szkolenia dopuściła się naruszeń, za które suma punktów przekroczyła 24.

Nadto zarzucił naruszenie przepisów postępowania, a to art. 107 § 1 K.p.a.

z uwagi na brak uzasadnienia faktycznego i prawnego w decyzji oraz naruszenie

art. 8 K.p.a., poprzez nie uwzględnienie przez organ administracyjny faktu błędnego poinformowania skarżącego o ilości posiadanych przez niego punktów.

Po rozpatrzeniu odwołania Komendant Wojewódzki Policji w decyzją z dnia [...] r., nr[...] , wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 124 ust. 1

pkt 1 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U.

z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.