Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. I SA/Łd 1629/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Porczyńska (spr.) Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Protokolant Tomasz Naraziński po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi L. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za listopad 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz L. M. kwotę 700 zł (siedemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

I SA/Łd 1629/11

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z [...] r. określającą L. M. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za listopad 2004 r.

W uzasadnieniu wskazano, że w badanym okresie podatnik wykonywał działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczymi i przemysłowymi, zawierał również umowy sprzedaży zakładów na gry losowe w imieniu i na rzecz A Spółka z o.o. w Ł. (dalej: "A"), za co otrzymywał prowizję. Z tytułu prowizji za usługi wykonane w listopadzie 2004 r. podatnik wystawił na rzecz A dwie faktury z dnia 30 listopada 2004 r. na wartość 1.479,73 zł i 420,25 zł. W deklaracji VAT-7 za listopad 2004 r. podatnik wykazał wynagrodzenie prowizyjne wynikające z tych faktur, jako usługę zwolnioną od podatku od towarów i usług.

W ocenie organu odwoławczego usługi wykonywane przez stronę, związane z grami losowymi i zakładami wzajemnymi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką 22%.

Organ powołał § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 - dalej: "rozporządzenie z 27 kwietnia 2004 r."), w którym zawarto zwolnienie od podatku VAT czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze, w przypadku których podstawą opodatkowania dla agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby, świadczącej usługi o podobnym charakterze, stanowi kwota prowizji lub inne postacie wynagrodzeń za wykonywane usługi pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 2-4. Podkreślił jednak, że w myśl ust. 4 § 9 rozporządzenia z 27 kwietnia 2004 r. zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 2 nie stosuje się do podatników: 1) zarejestrowanych na podstawie art. 96 lub art. 157 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 - dalej: "ustawa o VAT"), jako "podatnicy VAT czynni"; 2) wykonujących również inne, niż wymienione w ust. 1, czynności opodatkowane; 3) wykonujących czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT; 4) którzy zrezygnowali z prawa do zwolnień podmiotowych lub utracili to prawo w poprzednich latach podatkowych i od daty rezygnacji lub utraty tego prawa nie upłynęły 3 lata. Organ stwierdził, że skoro podatnik spełnia kryteria z pkt 1 i 2, to nie można stosować wobec niego zwolnień wymienionych w ust. 1 i ust. 2 § 9 rozporządzenia z 27 kwietnia 2004 r.