Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. III SA/Kr 723/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2012 r. sprawy ze skargi E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata M. Z. Kancelaria Adwokacka ul. [...] w K kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2011r. Nr [...] Burmistrz Miasta i Gminy odmówił przyznania E. D. świadczenia z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego. Uzasadniając swoją decyzję organ I instancji podał, że w dniach 2 i 10 sierpnia 2010 r. do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej wpłynęły wnioski E. D. o udzielenie pomocy z powodu szkód powstałych w budynku mieszkalnym oraz gospodarczym w wyniku wystąpienia niekorzystnych zjawisk atmosferycznych w dniach 27 i 28 lipca 2010 r. Organ I instancji wskazał, że w dniu 6 sierpnia 2010 r. Komisja powołana ds. oszacowania strat powstałych w gospodarstwach domowych wskutek wystąpienia niekorzystnych zjawisk atmosferycznych, jakie miały miejsce na terenie Miasta i Gminy, dokonała oględzin miejsca zalania i sporządziła protokół. W trakcie wizyty nie stwierdzono wody w pomieszczeniu piwnicznym, a jedynie w kanale garażu. W ocenie Komisji stan zawilgocenia, zabrudzenia i zamulenia podobny był do stanu stwierdzonego w czasie poprzedniej wizyty w dniu 12 lipca 2010 r. W mieszkalnej części budynku widoczne były pęknięcia ścian, które zgodnie z opinią wydaną przez inspektora nadzoru budowlanego nie zagrażały bezpieczeństwu mieszkańców budynku. Zdaniem inspektora, nie były one wynikiem zalań majowo - czerwcowych, lecz złego stanu technicznego z powodu wieloletniego braku bieżącej konserwacji i remontów. Organ I instancji stwierdził, że w dniu 27 września 2010 r. oraz 1 października 2010 r. E. D. złożył kolejne wnioski o wyszacowanie strat i pomoc finansową oraz wypłatę odszkodowania za szkody poniesione w wyniku intensywnych opadów deszczu mających miejsce w dniu 7 września 2010 r. W dniu 8 października 2010 r. komisja ds. oszacowania strat ponownie dokonała oględzin miejsca zalania stwierdzając nadal wodę w kanale garażu (poniżej poziomu gruntu) oraz tożsamy stan pomieszczeń piwnicznych, jak w trakcie wizji lokalnych w dniach 12 lipca, 6 sierpnia i 6 października 2010 r. Burmistrz Miasta i Gminy podniósł, że przyznawanie i wypłacanie zasiłków celowych na pokrycie wydatków związanych z klęską żywiołową należy do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej a ich realizacja musi odbywać się zgodnie z wytycznymi Wojewody. Zgodnie zaś z tymi wytycznymi zasiłki celowe "(...) przeznaczone są na pomoc dla rodzin lub osób, które poniosły straty w gospodarstwach domowych i znalazły się w szczególnie trudnej sytuacji, w której nie mogą zaspokoić niezbędnych potrzeb bytowych w oparciu o posiadane środki własne (...)". Organ I instancji stwierdził, że w przypadku E. D. zasadne było udzielenie pomocy finansowej na osuszenie piwnicy oraz zakup pieca. W związku z tym decyzją z dnia [...] 2010 r. Nr [...] E. D. otrzymał zasiłek celowy w kwocie 500 zł na osuszenie, odgrzybienie i odmulenie pomieszczeń piwnicznych, od której wniósł odwołanie. Następnie decyzją z dnia [...] 2010 r. Nr [...] E. D. otrzymał zasiłek celowy w kwocie 1800 zł na zakup i wymianę pieca CO. Zdaniem organu I instancji, z całości materiałów dowodowych wynika, że poniesione szkody nie uniemożliwiają wnioskodawcy codziennego funkcjonowania, zabezpieczenia żywności, dostępu do wody pitnej, nie uniemożliwiły również zapewnienia opieki medycznej i zakupu leków. Organ I instancji zaznaczył przy tym, że pomoc ta nie jest formą odszkodowania i przeznaczona jest na pokrycie strat powstałych wyłącznie na skutek zdarzeń z maja i czerwca, a nie uszkodzeń powstałych w budynkach z innych przyczyn. Organ I instancji podał również, że w myśl art. 39 ust. 1 i ust. 2 ustawy o pomocy społecznej zasiłek celowy może być przyznany w celu zabezpieczenia niezbędnych potrzeb bytowych takich jak np. zakup żywności, leków, odzieży czy też przeprowadzenie niezbędnych napraw i remontów. Zasiłek celowy ma na celu zażegnać trudną i nagłą sytuację, której osoba zainteresowana nie jest w stanie samodzielnie przezwyciężyć wykorzystując własne możliwości. Organ I instancji stwierdził, że z informacji przekazanych w trakcie wywiadu wynika, że E. D. dysponuje dochodem w wysokości 1098,81 zł, który znacznie przekracza kryterium dochodowe, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 wymienionej wyżej ustawy i dlatego brak jest podstaw do udzielenia mu pomocy w trybie art. 39 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Ponadto Burmistrz Miasta i Gminy podał, że zgodnie z interpretacją Urzędu Wojewódzkiego dotyczącą udzielania pomocy w formie zasiłku celowego do 6000 zł osobom poszkodowanym w wyniku wystąpienia zdarzenia losowego, tj. "wód opadowych", brak jest podstaw do udzielania pomocy w formie zasiłku celowego ze środków rezerwy celowej budżetu państwa, gdyż w myśl powyższej interpretacji zdarzenia pojedyncze, dotyczące jednej rodziny nie stanowią podstawy do wystąpienia o uruchomienie środków finansowych w ramach rezerwy celowej. Pomoc w ramach tych środków przysługuje tylko i wyłącznie przy dużym zasięgu zjawiska, w danym momencie czasowym, w skali województwa lub całej gminy, i taką pomoc finansową E. D. otrzymał decyzjami Nr [...] z dnia [...] 2010 r. oraz Nr [...] z dnia [...] 2010 r. W tej sytuacji organ I instancji uznał, że przyznanie E. D. kolejnej pomocy finansowej nie jest zasadne.