Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. III SA/Kr 1180/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek Sędziowie NSA Krystyna Kutzner (spr.) WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2012 r. sprawy ze skargi M. W. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 20 lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej nagany I. uchyla zaskarżone orzeczenie oraz poprzedzające je orzeczenie organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone orzeczenia nie mogą być wykonane.

Uzasadnienie

Komendant Miejski Policji, działając na podstawie art. 134 i art.135 j ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t. j.: Dz. U. z 2007 Nr 43, poz. 277 ze zm.) , orzeczeniem nr [...] z dnia [...] 2011 roku wymierzył skarżącemu - mł. asp. M. W. - kierownikowi Rewiru Dzielnicowych Komisariatu Policji Komendy Miejskiej Policji - karę nagany , uznając go winnym naruszenia dyscypliny służbowej tj. art.132 ust.3 pkt.4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz. U z 2007r , Nr 43, poz.277 ze zm.).

Skarżący został ukarany za to , że wykonując w okresie od 20 października 2010 roku do 12 listopada 2010 roku w A czynności do postępowania skargowego ze skargi A. S. i przedkładając do akt tego postępowania notatki służbowe z przeprowadzonych rozmów z funkcjonariuszami Komisariatu Policji, a to z :

- sierż. P. Z. z dnia 10.11.2010 roku,

- sierż. M. S. z dnia 11.11.2010 roku,

- st. post. Z. B. z dnia 10.11.2010 roku,

wprowadził w błąd swoich przełożonych podinsp. I. D. - Komendanta Komisariatu Policji oraz insp. W. B. - Komendanta Miejskiego Policji co do okoliczności przeprowadzonych ustaleń dotyczących interwencji Policji w dniu 15.10.2010 roku w A dokumentując w notatkach przebieg rozpytań, których nie przeprowadził i ujmując w nich rzekome wypowiedzi rozpytywanych policjantów w zakresie przebiegu interwencji, których policjanci nie udzielali, jak również nie zweryfikował przedstawionych mu odpowiedzi, które okazały się niezgodne ze stanem faktycznym, jednocześnie nie dołączając do akt postępowania materiałów w postaci: