Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. II SA/Go 898/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Sędzia WSA Michał Ruszyński Protokolant sekr. sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2012 r. sprawy ze skargi T.S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2008r., Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, powołując się na przepis art. 1 ust. 2 pkt 3 i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002r. Nr 42, poz. 371 ze zm., dalej zwanej ustawą), odmówił przyznania T.S. uprawnień kombatanckich uznając, iż z uwagi na młody wiek wnioskodawcy ( 9 -11 lat ) w okresie wskazywanym przez niego ( kwiecień 1942 - wrzesień 1944 ) jako okres pełnienia służby w Armii Krajowej, nie można uznać go za rzeczywiste pełnienie służby w organizacji partyzanckiej - a tym samym i działalności kombatanckiej w rozumieniu ustawy, a jedynie za godną pochwały pomoc organizacji konspiracyjnej.

W wyniku wniosku strony o ponowne rozpoznanie sprawy, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, decyzją nr [...] z dnia [...] października 2008r. utrzymał w mocy decyzję własną nr [...] z dnia [...] marca 2008r.

Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi T.S. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp., który wyrokiem z dnia 15 października 2009 r., w sprawie II SA/Go 576/09 uchylił zaskarżoną decyzję organu odwoławczego z uwagi na naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sąd zwrócił przede wszystkim uwagę na dopuszczenie się przez organ naruszenia art. 7, art. 77 § 1, art. 80 Kpa. Uznał, iż organ oparł się jedynie na nie wynikającym z ustawy kryterium wieku, zaś niepełny materiał dowodowy nie dawał Kierownikowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wystarczającej podstawy do jednoznacznego stwierdzenia, iż T.S. nie spełnia przesłanek do przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu działalności kombatanckiej, o której mowa w art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy. W ocenie Sądu, kwestia wieku osoby ubiegającej się o przyznanie uprawnień kombatanckich w okresie wojny ma znaczenie o tyle, o ile można z góry wykluczyć powierzenie tak młodej osobie wykonywania określonych zadań. Tymczasem doświadczenie życiowe wskazuje, że osoba mająca lat 11 mogła w owym czasie pełnić funkcję łącznika. Sąd nakazał organowi (w miarę posiadanych możliwości) zbadanie, jak w owym czasie przedstawiała się sytuacja kadrowa oddziału Armii Krajowej działającego na terenie gminy [...], celem ustalenia, czy w sprawie nie zaszedł szczególny wyjątek od zasad obowiązujących w Armii Krajowej, usprawiedliwiający przyjęcie do organizacji osoby w tak młodym wieku. Zobowiązał także organ do ustalenia, czy pluton "P", do którego przynależność deklaruje skarżący, w rzeczywistości w owym czasie istniał i działał na terenie gminy [...] oraz jakie było jego usytuowanie w strukturach Armii Krajowej, w tym związek tego plutonu z 13 Pułkiem Piechoty, jak również, czy wśród kadry dowódcy dowódczej tej jednostki występowała osoba o pseudonimie "D". O przynależności skarżącego do tego Pułku stanowi rekomendacja wydana dnia [...] stycznia 2008 r. przez Związek Inwalidów Wojennych RP - Oddział.