Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. I SA/Gd 1252/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Kwarcińska Sędziowie: Sędzia NSA Sławomir Kozik Sędzia NSA Alicja Stępień (spr.) Protokolant Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 lutego 2012 r. sprawy ze skargi Towarzystwa A z siedzibą w na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w z dnia 27 września 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.
Uzasadnienie
W dniu 29 grudnia 2010 r. odbyło się Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy "A" spółka z o.o. spółka komandytowo akcyjna z siedzibą w G. (dalej w skrócie zwana Spółką) w trakcie którego podjęto uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki o łączną kwotę [...] zł w drodze emisji nowych akcji. Podwyższony kapitał zakładowy został pokryty wkładami niepieniężnymi. W związku z powyższym, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2005 r., nr 41, poz. 399 ze zm.) - dalej w skrócie zwana u.p.c.c., został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...] zł.
W dniu 4 marca 2011 r. Spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...] zł.
Decyzją z dnia 20 kwietnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił Spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Po rozpatrzeniu wniesionego przez podatnika odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 27 września 2011 r. utrzymał w mocy powyższą decyzję organu I instancji.
Zdaniem organu odwoławczego brak było podstaw do zwrotu nadpłaty, albowiem pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych był podatkiem należnym. Organ wskazał, że w sprawie nie doszło do naruszenia przepisów Dyrektywy 2008/7/WE. Przepisy tegoż aktu dopuszczają bowiem możliwość uznania przez państwa członkowskie, że określone podmioty, które w Dyrektywie zdefiniowane zostały jako spółki kapitałowe, mogą na użytek nakładania podatku kapitałowego zostać nieuznane za tego rodzaju spółki. Takie rozwiązanie przyjęte zostało przez polskiego ustawodawcę, a zatem do opodatkowania umów oraz ich zmian w spółkach osobowych, a zatem takich jak skarżąca, znajdują zastosowanie wyłącznie przepisy prawa krajowego.