Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Wr 478/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis, Sędzia WSA Maciej Guziński, Protokolant Katarzyna Dziok, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi H. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie określenia należności wynikających z długu celnego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 2 września 2009 r. skarżący zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu na terytorium Wspólnoty, sprowadzone z K. rowery (21 sztuk) uprzednio objęte procedurą składu celnego. Do zgłoszenia celnego dołączył świadectwo pochodzenia FORM A, wystawione przez firmę "A" CO. LTD, potwierdzające preferencyjne - k. pochodzenie towaru oraz dyspozycję wydania towaru ze składu celnego i deklarację D.W. Zgłoszenie zostało przyjęte jako spełniające wymogi formalne określone w rozporządzeniu wykonawczym do Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC), a wobec importowanego towaru zastosowano preferencyjną stawkę celną w wysokości 0%.

Zgłoszenie, o którym mowa, stało się przedmiotem weryfikującego postępowania, wszczętego przez organy celne. Przyczyną wszczęcia tego postępowania było uzyskanie raportu Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (dalej, w skrócie "OLAF"). Raport informował o wynikach misji przeprowadzonej w dniach od [...] do [...] r., w ramach współpracy administracyjnej, przez Komisję Europejską przy udziale Władz K. i przedstawicieli Urzędów Celnych z D., N. i H., w rezultacie której ustalono, że wystawione przez firmę "A" CO. LTD świadectwa pochodzenia na formularzu A, w tym świadectwo przedstawione w niniejszej sprawie, uznać należy za nieważne, jako wystawione na podstawie przedstawionych przez eksportera nieprawidłowych i wprowadzających w błąd informacji.

Uwzględniając wyniki przeprowadzonego postępowania, Naczelnik Urzędu Celnego wydał decyzję, w której stwierdził, że strona bezpodstawnie skorzystała z preferencyjnego traktowania importowych towarów i orzekł o retrospektywnym zaksięgowaniu kwoty należności celnych, odstępując jednocześnie od poboru odsetek.