Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Wa 1657/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2004 r. do czerwca 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] listopada 2010r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił Skarżącemu - W. S., zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2004 r. oraz za poszczególne miesiące od stycznia do czerwca 2005 r., a także zerowe kwoty nadwyżek podatku naliczonego nad należnym za styczeń, kwiecień, maj i czerwiec 2005 r.

Skarżący prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego pojazdami uniwersalnymi. W oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w toku kontroli podatkowej Skarżącego oraz o dowody dotyczące jego kontrahentów, uzyskane w postępowaniach karnych oraz w postępowaniach podatkowych, organ pierwszej instancji ustalił, że Skarżący zawyżył podatek naliczony z tytułu zakupu paliwa. W grudniu 2004 r. oraz w miesiącach od stycznia do maja 2005 r. Skarżący niezasadnie obniżył bowiem podatek należny o podatek naliczony wykazany w fakturach wystawionych przez R. w Z.. Natomiast w maju i czerwcu 2005r. niesłusznie odliczył podatek naliczony wykazany w fakturach wystawionych przez B. w Z..

Zdaniem Naczelnika Urzędu Skarbowego, Skarżący kupował paliwo od firm działających w zorganizowanej grupie przestępczej, zajmującej się legalizowaniem jako oleju napędowego, oleju opałowego grzewczego sprowadzonego z Łotwy i Litwy lub innego produktu ropopochodnego pochodzącego z nielegalnego źródła. Wykorzystywano przy tym łańcuch firm powiązanych osobami ich właścicieli i koneksjami towarzyskimi. Wiodącą rolę pełnił A.K. - wspólnik G. i prezes zarządu A. który transakcje handlu paliwem przeprowadzał wykorzystując różne podmioty gospodarcze. Po zakupie produktu ropopochodnego przez A.K. paliwo trafiało wyłącznie w obrocie fakturowym ("na papierze") m.in. do B. i R.., w których następowała pozorna legalizacja oleju umożliwiająca wprowadzenie go do obrotu jako oleju napędowego. Faktury dokumentujące fikcyjną sprzedaż na rzecz tych spółek przez firmy T., F., A., E., wypisywała zgodnie z instrukcją A.K. pracownica R.- K.C.