Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2012 r., sygn. VI SA/Wa 2209/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędzia WSA Grażyna Śliwińska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd po drodze krajowej bez uiszczenia opłaty elektronicznej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2011 roku, nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej też jako organ drugiej instancji, organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję z [...] lipca 2011 r. nr [...] wydaną przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej też jako organ I instancji) o nałożeniu na K. B. kary pieniężnej w kwocie 3 000,- zł.

Organ I instancji ustalił, że K. B. (dalej jako skarżący, strona) wykonując przejazd po autostradzie [...] na odcinku węzeł T. - węzeł B., pojazdem samochodowym marki [...], nr rej. [...], o dmc 11990 kg obowiązany był do uiszczenia opłaty elektronicznej, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) - dalej jako udp. Powyższego obowiązku nie dopełnił, dlatego też organ I instancji decyzją z [...] lipca 2011 r. nałożył karę pieniężną w wysokości 3000 zł za naruszenie art. 13 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 13k ust. 4 i z art. 131 ust. 1 pkt 2 udp.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona, reprezentowana przez pełnomocnika wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i rozstrzygnięcie co do istoty sprawy, bądź jej uchylenie i umorzenie postępowania przed organem l instancji, ewentualnie o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Zaskarżonej decyzji zarzuciła:

naruszenie przepisów prawa materialnego - art. 13 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 13k ust. 4 udp, poprzez błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie. W ocenie strony organ I instancji prawidłowo ustalił, że kierujący pojazdem samochodowym nie posiadał urządzenia wykorzystywanego w elektronicznym systemie poboru opłat, jednakże nieprawidłowo przyjął odpowiedzialność strony skutkującą nałożeniem kary pieniężnej wskazanej w art. 13k ust. 1 pkt 1 udp. Strona podnosiła, iż nie miała technicznej możliwości uiszczenia opłaty, gdyż pracodawca skarżącego został poinformowany o trudnościach w produkcji oraz wysyłce urządzeń wykorzystywanych w elektronicznym systemie poboru opłat;