Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Po 834/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącej kwotę 100,- (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 roku, nr [...], Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 2 pkt 2 i art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 roku o świadczeniu pieniężnym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych republik radzieckich (Dz. U. Nr 87 poz. 395 z późn. zm.) odmówił przyznania A. L. uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tejże ustawy.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, iż nie każda praca w czasie okupacji uprawnia do przyznania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w powołanej wyżej ustawie. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, iż skarżąca urodziła się w okresie deportacji rodziców do J. Niemniej, pomimo twierdzeń A. L., brak jest dowodów potwierdzających wywiezienie do pracy przymusowej. Przedstawione zeznania świadków potwierdzają bowiem jedynie represję polegającą na wywiezieniu z terenu włączonego wprost w skład III Rzeszy na teren Generalnego Gubernatorstwa, ale nie potwierdzają pracy przymusowej.