Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. I SA/Łd 449/11

 

Dnia 31 stycznia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Protokolant: Asystent sędziego Joanna Skrzypczak-Zajger po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2012 roku sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Łd 449/11

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...]r. określającą A. P. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. w kwocie 50.250 zł oraz wysokość odsetek od zaliczek miesięcznych w tym podatku za poszczególne miesiące 2005 r. w kwocie 3.016 zł.

W trakcie przeprowadzonej kontroli podatkowej stwierdzono w działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki cywilnej "A" - J. S., A. P., nieprawidłowość w postaci zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę 317.922,57 zł na zakup paliwa (oleju napędowego) udokumentowanego fakturami wystawionymi przez Spółkę z o.o. B z siedzibą w B. oraz Spółkę z o.o. C z siedzibą w J., które to faktury - w ocenie organów podatkowych - nie dokumentowały rzeczywistych transakcji.

W związku z powyższym, na podstawie art. 193 § 1, § 2 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej "O.p."), organy podatkowe uznały za nierzetelną prowadzoną przez skarżącego podatkową księgę przychodów i rozchodów. W części dotyczącej kosztów uzyskania przychodu, udokumentowanych fakturami od Spółek C i B, uznano, że księga ta nie stanowi dowodu tego, co wynika z zawartych w niej zapisów. W pozostałym zakresie uznano księgę podatkową za stanowiącą dowód w postępowaniu podatkowym; dochód określono na podstawie przychodów wynikających z tych ksiąg i niekwestionowanych kosztów uzyskania przychodu, na podstawie art. 23 § 2 O.p.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00