Wyrok WSA w Łodzi z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Łd 1/12

Dnia 31 stycznia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) sędzia WSA Ewa Alberciak Protokolant asystent sędziego Adrian Król po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2012 roku sprawy ze skargi S. I. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany imion i nazwiska oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2, art. 9 ust. 1 i art.12 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 2008r. o zmianie imienia i nazwiska (Dz.U. nr 220, poz. 1414), Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w A. odmówił wyrażenia zgody na zmianę imion i nazwiska S. I. P., urodzonego w dniu [...] w Ł. (rodzice wnioskodawcy Z. K. P. i I. P., nazwisko rodowe N.) z imion i nazwiska S. I. P. na imię "M." i nazwisko "E.".

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że S. I. P. uzasadniając wniosek o zmianę imienia i nazwiska z obecnego S. I. P. na imię "M." i nazwisko "E." wskazał, iż od ponad 3 lat używa imienia "M." i nazwiska "E." tak w Polsce, jak i za granicą w kontaktach osobistych, jak i biznesowych, a urzędowo musi posługiwać i legitymować się tym co jest zapisane w oficjalnych dokumentach stwierdzających tożsamość, co powoduje "niezręczności". Dotychczasowe imiona i nazwisko są długie i trudne do wymówienia, szczególnie dla obcokrajowców w przeciwieństwie do "M. E.", które to imię i nazwisko są krótkie, łatwe do wymówienia, uwzględniają standardy polskiej i międzynarodowej pisowni i nie wskazują na pochodzenie etniczne. Wnioskodawca wspomniał również o powodach osobistych przemawiających za zmianą imion i nazwiska, nie wyjawiając jednak na czym powody te miałyby polegać. W trakcie postępowania wnioskodawca przedłożył kserokopie dokumentów przewozowych, gdzie jako adresata wpisano "M. E." samodzielnie bądź obok aktualnych danych wnioskodawcy, karty okolicznościowe zaadresowane do "M. E.", przesyłki kierowane na skrytkę pocztową zaadresowane do "M. E.", potwierdzenia wpłat, gdzie jako wpłacającego wskazano "M. E.". Najwcześniejsze z tych dokumentów datowane są na 2008r. Ponadto wnioskodawca przedstawił do wglądu Kierownika USC dane z poczty elektronicznej na komputerze osobistym, gdzie adresatem licznych wiadomości e - mail jest "M. E.". W związku z prowadzonym postępowaniem M. K. zeznała, iż wnioskodawca przedstawił się jej przed czterema laty jako "M. E." i pod takim imieniem i nazwiskiem jest dla niej rozpoznawalny. Takich personaliów używa kontaktując się z wnioskodawcą i ich przyjaciółmi. K. S. wskazał, iż poznał S. P. w 2006r. na szkoleniu. Później dowiedział się, że zaczął się on posługiwać nazwiskiem "E." i imieniem "M.". Spełniając życzenie wnioskodawcy zwraca się do niego używając imienia i nazwiska "M. E.". Treść art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie imienia i nazwiska, będącego podstawą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, wskazuje, iż aktualna pozostaje obowiązująca pod rządami poprzedniej ustawy z dnia 15 listopada 1956r. o zmianie imion i nazwisk zasada względnej stabilizacji imion i nazwisk. Oznacza ona, że imię i nazwisko są trwałymi atrybutami człowieka, prawnie mu przypisanymi poprzez zarejestrowanie w aktach stanu cywilnego, a ich zmiana może nastąpić tylko z ważnych względów. Wnioskodawca powoływał się na fakt używania przez niego imienia i nazwiska "M. E." od ponad 3 lat. Zdaniem Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego zastosowanie art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o zmianie imienia i nazwiska do wykazywanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego prowadziłoby do sankcjonowania sytuacji sprzecznej z zasadą względnej stabilizacji imion i nazwisk oraz celem powołanej ustawy. Fakt używania innego nazwiska przez wnioskodawcę jest wyłącznie przejawem jego woli, nie zaś obiektywnych okoliczności. "M. E." nie jest pseudonimem literackim, czy artystycznym wnioskodawcy. Nie jest też pseudonimem, pod którym wnioskodawca ukrywał się przed jakiegoś rodzaju prześladowaniami. Nie jest to też imię i nazwisko nadane mu w zwyczajowy sposób przez rodzinę i otoczenie, tak jak to się zdarza czasami w przypadku imion. Wnioskodawca nie wskazał żadnego czynnika, który byłby przejawem obiektywnej, zewnętrznej konieczności, czy zasadności używania nowego imienia i nazwiska. Wszystko wskazuje raczej na wolę wnioskodawcy, związaną z łatwością wymawiania, ładnym brzmieniem nowego imienia i nazwiska, a więc elementami swego rodzaju autokreacji. Nazwisko "M. E." zaczęło pojawiać się w kręgu znajomych wnioskodawcy na jego życzenie. Podobnie przesyłki i korespondencja, będąca dowodem w sprawie, zaczęła nadchodzić na takie imię i nazwisko w wyniku zabiegów wnioskodawcy. Wnioskodawca zaplanował zmianę imienia i nazwiska na odpowiadające mu i w tym celu zaczął korzystać z nowego brzmienia, chcąc w ten sposób wypełnić przesłankę przepisu art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o zmianie imienia i nazwiska. Używanie imienia i nazwiska "M. E." na przestrzeni zaledwie ponad trzech lat, w zakresie i w sposób wyżej wykazany bez odniesienia się do rzeczywistego, obiektywnego ważnego powodu zmiany imienia i nazwiska, nie może być przesłanką pozytywną, pozwalającą na uwzględnienie życzenia wnioskodawcy. Wnioskodawca nie przedstawił ważnego powodu zmiany imienia i nazwiska, wspominając jedynie o "innych powodach osobistych", które to powody nie zostały przedstawione, a więc nie mogły być poddane ocenie.