Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. III SA/Kr 286/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie WSA Dorota Dąbek NSA Krystyna Kutzner Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi K. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z ewidencji instruktorów I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. orzeka, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego K. Ł. kwotę 300,00 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2010r. Nr [...] Prezydent Miasta skreślił K. Ł. z ewidencji instruktorów szkolących osoby ubiegające się o uprawnienie do kierowania pojazdem silnikowym w zakresie kategorii B i T prawa jazdy. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazała art. 107 ust. 1 pkt 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji podał, że postępowanie administracyjne w przedmiocie skreślenia K. Ł. z ewidencji instruktorów zostało wszczęte w związku z nieprzedstawieniem przez niego orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem (termin upłynął w dniu 8 kwietnia 2010 r.) oraz dopuszczenia się przez niego rażącego naruszenia przepisów w zakresie szkolenia. Odnosząc się do kwestii nieprzedstawienia kontrolnego orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań lekarskich do kierowania pojazdem Prezydent Miasta podał, iż w dniu 24 maja 2010 r. K. Ł. przedstawił orzeczenie lekarskie Nr [...] wydane w dniu 19 maja 2010 r. o braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami silnikowymi, a nadto przedstawił orzeczenie psychologiczne Nr [...] z dnia 17 marca 2010 r., stwierdzające brak przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami. Prezydent Miasta uznał zatem, że powyższe orzeczenia wyczerpują wymagania określone w art. 106 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.) i w tym zakresie ustały przesłanki do skreślenia instruktora w trybie art. 107 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Jednakże, zdaniem Prezydenta Miasta, instruktor dopuścił się rażącego naruszenia przepisów w zakresie szkolenia, które to zostały stwierdzone w wyniku kontroli dokumentacji przeprowadzonej w dniach od 30 listopada 2009 r. do 1 grudnia 2009 r. przez Starostwo Powiatowe Wydział Transportu i Komunikacji w Ośrodku Szkolenia Kierowców "A", w którym K. Ł. był zatrudniony na stanowisku instruktora. W wyniku tej kontroli stwierdzono, że K. Ł. prowadził szkolenie kandydatów na kierowców ubiegających się o prawo jazdy kategorii B z naruszeniem obowiązujących w tym zakresie przepisów, albowiem: szkolenie praktyczne niektórych osób było prowadzone w liczbie większej niż dwie godziny - w pierwszych ośmiu godzinach szkolenia; w stosunku do niektórych kandydatów nie wykazano wystarczającej ilości godzin (co najmniej 4 godziny dla kat. B) jazdy poza obszarem zabudowanym na odcinku co najmniej 50 km; w przypadku niektórych osób nie wykazano zajęć praktycznych prowadzonych w ruchu drogowym w okresie od zmierzchu do świtu oraz zdarzały się przypadki prowadzenia szkolenia praktycznego jednocześnie z dwoma osobami. Organ I instancji podał także, że w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, a przede wszystkim rozpoznania czy nieprawidłowości w pracy K. Ł. miały charakter incydentalny, organ ten zwrócił się z zapytaniem do Starostwa Powiatowego o udzielenie dalszych informacji o pracy wymienionego instruktora. W odpowiedzi organ I instancji otrzymał akta kontroli przeprowadzonej w dniach 15-16 czerwca 2009 r., w wyniku której stwierdzono liczne nieprawidłowości i uchybienia w szkoleniu niektórych kandydatów na kierowców prowadzonym przez instruktora K. Ł.: prowadzenie szkolenia praktycznego w liczbie większej niż dwie godziny - w pierwszych ośmiu godzinach szkolenia; brak określenia (zaznaczenia) tematyki zajęć teoretycznych lub praktycznych w danym dniu szkolenia przez prowadzącego szkolenie instruktora na kartach przeprowadzonych zajęć; brak podpisu instruktora na kartach przeprowadzonych zajęć w poszczególnych dniach szkolenia z tematyki zajęć teoretycznych i praktycznych; nie wykonanie co najmniej 4 godzin (dla kategorii B) jazdy poza obszarem zabudowanym na odcinku co najmniej 50 km; nie wykonanie zajęć praktycznych prowadzonych w okresie od zmierzchu do świtu; rozpoczęcie szkolenia praktycznego przed ukończeniem szkolenia teoretycznego; równoczesne szkolenie praktyczne kilku osób w tym samym czasie; brak wymaganej liczby godzin szkolenia teoretycznego lub praktycznego. Uchybienia te powodują, zdaniem organu, stwierdzenie, że K. Ł. dopuścił się rażącego naruszenia przepisów w zakresie szkolenia, gdyż naruszył następujące przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 217, poz. 1834 z późn. zm.): § 7 ust. 1, § 12 ust. 1 pkt 1 lit. b, ust. 3, a także wzór karty przeprowadzonych zajęć stanowiący załącznik nr 2 do tego rozporządzenia (stwierdzono nieodnotowywanie przez instruktora realizowanych tematów w ramach zajęć teoretycznych i praktycznych) oraz § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 4 Programu szkolenia kandydatów na kierowców lub motorniczych stanowiącego załącznik nr 3 do w/w rozporządzenia. Zdaniem Prezydenta Miasta, w przedmiotowej sprawie istotne również jest to, że naruszenia w zakresie szkolenia stwierdzone przez inspektorów Starostwa Powiatowego podczas kontroli w dniach 15-16 czerwca 2009r., objęły swoim zakresem okres 2006-2009 i były stwierdzone po raz pierwszy. Podano, że w dniu 24 lipca 2009 r. K. Ł. złożył wyjaśnienia do Starosty, w których zobowiązał się do prowadzenia szkoleń zgodnie z obowiązującym programem i złożył przyrzeczenie, że taka sytuacja nigdy się już nie powtórzy. Tymczasem, jak wykazują wyniki drugiej kontroli (przeprowadzonej po trzech miesiącach od pierwszej), K. Ł. dopuścił się dalszych, tożsamych jak w pierwszej kontroli naruszeń prawa. Biorąc więc pod uwagę wskazane wyżej uchybienia Prezydent Miasta stwierdził, że K. Ł. nie zastosował w swojej pracy instruktora żadnych środków naprawczych, nie wyciągnął właściwych wniosków po pierwszej kontroli i nie wyeliminował niewłaściwej metody nauczania czym rażąco naruszył przepisy w zakresie szkolenia. Ponadto podano, że z oświadczenia samego instruktora wynika, że często dostosowywał on program nauczania do potrzeb kursantów, co zdaniem organu I instancji, jest nie do zaakceptowania z prawnego punkty widzenia i nie może stanowić żadnego usprawiedliwienia, gdyż to instruktor jest odpowiedzialny za należyte, zgodne z przepisami, szkolenie przyszłych adeptów kierowania pojazdem silnikowym i to on odpowiada za właściwe przygotowanie zajęć tak teoretycznych, jak i praktycznych. Organ I instancji podkreślił, że naruszenia w zakresie szkolenia, których dopuścił się instruktor są tego samego typu i rodzaju jak stwierdzone podczas pierwszej kontroli, co świadczy o ich rażącym naruszeniu podkreślając, że naruszane przepisy określone są w sposób jasny, precyzyjny i nie budzący wątpliwości. Organ I instancji zwrócił również uwagę na to, że konstrukcja przepisu art. 107 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym ma charakter związany, co oznacza skreślenie instruktora z ewidencji, jeśli charakter naruszenia przepisów w zakresie szkolenia jest rażący. Zaznaczono, że decyzja ta nie jest uzależniona od motywów, którymi kierował się instruktor naruszając przepisy w zakresie szkolenia, gdyż jest on zobowiązany do zgodnego z prawem i stanem faktycznym wykonywania swych zadań.