Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Kr 1618/11

Kraków, dnia 12 stycznia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] września 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego samego organu z dnia [...] lipca 2011 r. znak: [...] II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. na rzecz skarżącej A. K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. odmówił przyznania A. K. uprawnień kombatanckich. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał art. 1 ust. 2 pkt 3 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze. zm.).

W uzasadnieniu decyzji podano, że A. K. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie uprawnień kombatanckich na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, który stanowi, że "za działalność kombatancką uznaje się pełnienie służby w polskich podziemnych formacjach i organizacjach, w tym działających w ramach tych organizacji oddziałach partyzanckich w okresie wojny 1939-1945". Organ wskazał, że przy ocenie okoliczności przedstawionych we wniosku oparto się m.in. na powszechnie dostępnych źródłach historycznych. Wyjaśniono, że Związek Walki Zbrojnej przekształcony w 1941 r. w Armię Krajową był częścią Polskich Sił Zbrojnych podlegających przebywającemu na emigracji naczelnemu Dowództwu. Dla ZWZ - AK podstawowe znaczenie miała Instrukcja gen. K. S. z 4 grudnia 1939 r., która w punkcie 5 stanowiła, iż członkiem ZWZ może być każdy Polak, poczynając od wieku lat 1... przy czym w późniejszym okresie granicę wieku dla osób wstępujących obniżono do ukończenia 16 roku życia. Dalej organ wskazał, że nie dał wiary świadkom (M. S., H. T. oraz J. L. i Z. P.) i podkreślił, że w latach 1943 - 1945 wnioskodawczyni była 7-9 dzieckiem. Z uwagi na wiek (nie ukończyła lat 16) nie mogła zatem pełnić służby w Armii Krajowej. Mając powyższe na uwadze odmówił stronie przyznania uprawnień kombatanckich.