Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 18 stycznia 2012 r., sygn. II SA/Go 923/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant sekr. sąd. Stanisława Maciejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa [...] Spółka Akcyjna na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej z tytułu skrócenia dziennego czasu odpoczynku oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną skargą decyzją z dnia [...] października 2011 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...]. Decyzją tą organ I instancji, powołując się na przepisy art. 92 ust. 1 pkt 2 i 8 oraz ust. 4, art. 93 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym ( t.j. Dz. U. z 2007 r. nr 125 poz. 874 ze zm.) oraz art. 8 ust. 1 - 4 i 8, art. 10 ust. 2 i ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (EWG) nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego, zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98 jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. WE L 102 0 0001-0014 z dnia 11 kwietnia 2006 r.) nałożył na Przedsiębiorstwo P SA, karę pieniężną w kwocie 300 zł za skrócenie dziennego odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego w 24 - godzinnym okresie rozliczeniowym trwającym od godziny 8:48 dnia [...] maja 2010 r. do godz. 8:48 w dniu [...] maja 2010 r. o 1 godzinę i 27 min.

Organ I instancji wskazał, iż w dniu [...] czerwca 2010 r. o godz. 15:30 na drodze krajowej nr [...], został zatrzymany do kontroli ciągnik samochodowy marki [...] o nr rej. [...] wraz z naczepą ciężarową o nr rej. [...], prowadzony przez S.T.. W toku kontroli ustalono, iż kierowca wykonywał międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy z Polski do Francji na rzecz Przedsiębiorstwa P SA. Analiza danych zawartych w, okazanej przez kierowcę do kontroli, karcie z tachografu cyfrowego za okres objęty kontrolą, tj. od dnia [...] maja 2010 r. do [...] czerwca 2010 r., wykazała, że kierowca w dniu [...] maja 2010 r. o godzinie 8:48 rozpoczął 24 - godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego powinien odebrać minimum 11- godzinny nieprzerwany odpoczynek. W tym okresie kierujący pojazdem odebrał jedynie 9 godzin i 33 minuty nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 20:18 dnia [...] maja 2010 r. do godziny 5:51 dnia [...] maja 2010 r. czasu UTC. Oznacza to, iż skrócił dzienny czas odpoczynku o 1 godzinę i 27 minut. Kierowca nie okazał przy tym żadnego dokumentu (wykresówki, wydruku, karty dziennej) uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. W konsekwencji organ I instancji uznał, iż kierowca naruszył normę określoną w art. 8 ust.1-4 i 8 powołanego w podstawie prawnej rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Organ wskazał, iż kierowca zeznając w charakterze świadka przyznał, iż skrócenie czasu odpoczynku dziennego z dnia [...] maja 2010r., spowodowane było tym, że kolejną dobę rozliczeniową wcześniej rozpoczął aktywnością i nie zmieścił się z pełnym odpoczynkiem ze względu na wcześniej awizowaną terminową dostawę, nadto zapomniał, że już w tym tygodniu wykorzystał dopuszczalny tygodniowy limit trzykrotnego skrócenia dobowej normy wypoczynku.