Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Wa 1421/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie: WSA Iwona Kosińska (spr.) WSA Marta Kołtun-Kulik Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi J. G. i W. L. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżących J. G. i W. L. solidarnie kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] maja 2011 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku J. G. o ponowne rozpatrzenie sprawy, orzekł o uchyleniu w całości własnej decyzji z dnia [...] września 2010 r. nr [...] odmawiającej wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 1999 r. nr [...] oraz jednocześnie odmówił wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia nieistnienia w obrocie prawnym Rzeczpospolitej Polskiej decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 1999 r. nr [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją z dnia [...] września 1999 r. wyraził zgodę na wniesienie przez Skarb Państwa aportem do [...] S.A. nieruchomości składającej się z [...], położonych w G. przy ul. [...]. Następnie Skarb Państwa aktem notarialnym z dnia [...] grudnia 1999 r. wniósł przedmiotowe nieruchomości aportem do Spółki [...]. Z treści księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości przez Sąd [...] w G. (nr [...]) wynika, że właścicielem jej jest [...] S.A. - następca prawny [...] S.A. J. G., działając w imieniu swoich rodziców A. i I. G., pismem z dnia 2 lutego 2005 r. złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Minister Kultury decyzją z dnia [...] maja 2005 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji podkreślając, że w wyznaczonym terminie wnioskodawcy nie wykazali, na czym polega ich interes prawny w tej sprawie. W dniu [...] lipca 2005 r. A. G. zmodyfikowała swój wniosek, domagając się "przede wszystkim potwierdzenia urzędowo faktu nie zaistnienia w obrocie prawnym RP" decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 1999 r., informując ponadto organ nadzorczy o tym, że jej mąż I. G. zmarł w dniu [...] marca 2005 r. Ponadto A. G. poinformowała również, że odwołała pełnomocnictwo, którego udzieliła swojej córce J. G. Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2005 r. organ nadzorczy wznowił postępowanie w niniejszej sprawie, z uwagi na fakt, że J. G. działając jako pełnomocnik wnioskodawców nie poinformowała organu prowadzącego postępowanie o śmierci I. G., które to zdarzenie spowodowało wygaśnięcie pełnomocnictwa udzielonego przez I. G. Następnie, w toku postępowania wznowieniowego, J. G. pismem z dnia [...] maja 2007 r. poinformowała o śmierci swojej matki A. G., a pismem z dnia 22 czerwca 2007 r. jako spadkobierczyni A. i I. G. podtrzymała ich wniosek "o potwierdzenie nie zaistnienia w obrocie prawnym Rzeczypospolitej Polskiej" decyzji administracyjnej z dnia [...] września 1999 r. W następstwie wznowienia postępowania Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] października 2007 r. uchylił swoją decyzję z dnia [...] maja 2005 r. odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 1999 r. oraz odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności w/w decyzji organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ wskazał, że A. G. zmarła w dniu [...] marca 2007 r. a do sprawy przystąpiła J. G. jako spadkobierczyni A. i I. G. na mocy postanowienia Sądu [...] sygn. akt [...]. Organ wyjaśnił ponadto, że J. G. nie wykazała interesu prawnego uzasadniającego prowadzenie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 1999 r. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez Ministra wniosła J. G. podnosząc, że jej interes prawny wynika z tego, że jako spadkobierczyni A. i I. G. przysługuje jej roszczenie o uwłaszczenie na odbudowanym ze zniszczeń [...], stanowiącym odrębną część nieruchomości objętej przedmiotową decyzją [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Ponadto wnioskodawczyni zważyła, że jest stroną umowy najmu pomieszczenia w [..] z dnia [..] kwietnia 2006 r. Po rozpatrzeniu powyższego wniosku organ nadzorczy decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. utrzymał w mocy swoje rozstrzygnięcie z dnia [...] października 2007 r. Na skutek skargi złożonej przez J. G. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 listopada 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 679/08 uchylił obie decyzje Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego trafnie zinterpretował treść wniosku skarżącej jako wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 1999 r. Jednocześnie Sąd stwierdził, że kwestionowana decyzja [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 1999 r. jest decyzją ostateczną, weszła ona do obrotu prawnego i stała się podstawą zawarcia aktu notarialnego z dnia [...] grudnia 1999 r., co oznacza, że jej wyeliminowanie z obrotu jest możliwe jedynie w trybie postępowania nadzwyczajnego o stwierdzenie nieważności tej decyzji. Ponadto Sąd wyraził pogląd, że obie wydane w tej sprawie decyzje nie zostały doręczone stronie postępowania zwykłego, która ma interes prawny w uczestniczeniu w postępowaniu o stwierdzenie nieważności wskazanej decyzji z dnia [...] września 1999 r. tj. nie tyle Ministrowi Skarbu Państwa (jak wskazuje skarżąca), a [...] S.A. w G., do którego to podmiotu kwestionowana decyzja była skierowana. Ponadto zaskarżona decyzja, zdaniem Sądu, nie zawierała właściwego uzasadnienia. Organ bowiem w zasadzie nie wyjaśnił należycie sprawy. Wskazany powyżej wyrok stał się prawomocny w dniu 28 października 2009 r.