Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 grudnia 2011 r., sygn. II SAB/Wa 357/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędziowie WSA Adam Lipiński (spr.), Danuta Kania, Protokolant Starszy asystent sędziego Beata Gibzińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi E. G. na bezczynność Prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa w przedmiocie dostępu do informacji publicznej - oddala skargę.

Uzasadnienie

E. G. pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. sprecyzował swój wcześniejszy wniosek z dnia 8 lipca 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej, skierowany do Prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, w ten sposób iż zażądał wydrukowania na jego koszt i przesłania mu wszystkich pozwów i skarg złożonych przez Prokuratorię w 2011 r. do dnia 30 czerwca.

Prezes Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa pismem z dnia [...] września 2011 r. odmówił powyższemu żądaniu, wskazując, iż Prokuratoria Generalna nie jest podmiotem obowiązanym do udostępniania informacji publicznej, a w szczególności dokumentów wytworzonych przez radców prawnych Prokuratorii w ramach czynności zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu swojego stanowiska Prezes Prokuratorii wskazał, iż zakres działań Prokuratorii nie mieści się w zbiorze podmiotów, do których adresowany jest art. 61 Konstytucji RP, a także nie mieści się w zbiorze podmiotów zakreślonych przepisem art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.). Wskazał na treść art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 169, poz. 1417), który zakreśla jedyne obowiązki Prokuratorii, to jest zastępstwo procesowe Skarbu Państwa, wydawanie opinii prawnych i opiniowanie określonych aktów normatywnych. W ocenie Prezesa Prokuratorii, Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa nie jest organem władzy publicznej, zaś pojęcie reprezentowania przez nią Skarbu Państwa ogranicza się li tylko do kwestii procesowych, zaś w taki sposób pojmowana "reprezentacja" nie mieści się w pojęciu zadań publicznych. Na poparcie tego twierdzenia Prezes wskazał przykładowe uzasadnienia wyroków Sądu Najwyższego i ich komparycje (np. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 czerwca 2006 r. w sprawie o sygn. akt V CSK 182/05 oraz komparycja wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r. w sprawie o sygn. akt V CSK 181/06), a także wskazał na publikację - H. Pietrzkowski, Zastępstwo procesowe wykonywane przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa, PS 2006/5, s. 9.