Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 grudnia 2011 r., sygn. VI SA/Wa 2041/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi S. S.A. z siedzibą w L. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy CLEOPATRA nr [...] oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie art. 164 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (j.t. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) - dalej jako p.w.p. - oraz art. 8 pkt 1, art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17 ze zm.) - dalej jako u.z.t. - w związku z art. 315 ust. 3 p.w.p., oddalił wniosek [...] s.a. z siedzibą w L. o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny "CLEOPATRA" nr [...] przeznaczonego do oznaczania usług w zakresie działalności gastronomicznej, zarejestrowanego na rzecz B. A. prowadzącego działalność gospodarczą w L. pod nazwą Restauracja [...].

Decyzję wydano w następujących ustaleniach;

W dniu [...] lipca 2008 r. [...] s.a., na podstawie art. 164 w związku z art. 165 ust. 1 pkt 2 p.w.p., złożyła wniosek o unieważnienie znaku towarowego "CLEOPATRA" nr [...], podając jako podstawę prawną art. 9 (1) oraz art. 8 (1) u.z.t. Wnioskodawca podkreślał, że jest uprawniony z prawa ochronnego z wcześniejszym pierwszeństwem do znaku słowno-graficznego SPHINX nr [...], przeznaczonego do oznaczania szeregu towarów i usług w tym usług gastronomicznych i usług prowadzenia barów. W ocenie wnioskodawcy sporny znak jest w warstwie graficznej podobny do jego znaku służącego do oznaczania tych samych usług i funkcjonującego na rynku od 18 lat, przez co stał się znakiem renomowanym i powszechnie znanym. Podobieństwo obu znaków może spowodować ryzyko ich kojarzenia przez przeciętnego konsumenta jako mających to samo pochodzenie. Ponadto wnioskodawca zarzucił zgłoszenie spornego znaku w złej wierze, gdyż uprawniony wiedział o funkcjonowaniu na rynku znaku wnioskodawcy i chciał wykorzystać w swojej działalności tę okoliczność.