Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Wa 1988/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Ewa Marcinkowska (spr.), , Protokolant starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę

Uzasadnienie

Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] o odmowie przyznania M. B. renty specjalnej.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wnioskiem z dnia 13 kwietnia 2011 r. M. B., powołując się na art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) wystąpiła do Prezesa Rady Ministrów o przyznanie renty rodzinnej po zmarłym mężu T. B..

W uzasadnieniu wniosku wyjaśniła, że ZUS Inspektorat w B. odmówił jej dalszego wypłacania renty rodzinnej po zmarłym mężu. Powodem był fakt, że ukończyła 50 lat, a dzieci z ich małżeństwa (urodzone w 1985 r. oraz 1987 r.) usamodzielniły się. Podała, że pozostała bez środków do życia, ponieważ renta rodzinna była jej jedynym źródłem utrzymania. Wyjaśniła także, że nie posiada wykształcenia, ani żadnego wyuczonego zawodu, albowiem całe życie zajmowała się domem. Dzieci we wczesnym dzieciństwie zostały osierocone i od tego czasu zajmowała się nimi wyłącznie sama. Ponadto wskazała, że na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Bx. z dnia [...] maja 1995 r. została ustanowiona rodziną zastępczą dla trójki małoletnich wówczas dzieci. Dzieci te pozostawały w jej rodzinie i były przez nią wychowywane do czasu usamodzielnienia się. M. B. podała również, że jej trudna sytuacja odbija się na jej zdrowiu i skutkuje koniecznością leczenia psychiatrycznego.