Wyrok WSA w Opolu z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Op 465/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi B. S. i Z. S. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 19 sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie namysłowskim z dnia 18 maja 2011 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu na rzecz skarżących B. S. i Z. S. solidarnie kwotę 500 (pięćset) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Na skutek interwencji córki właścicieli (B. i Z. S.) posesji przy ul. [...] w [...], Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie namysłowskim wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wykonania robót budowlanych polegających na nadbudowie i zadaszeniu ganku w budynku przy ul. [...] w [...] (działka nr [...]). W postępowaniu tym organ kontroli wydał dwa akty, tj. decyzję z dnia 11 maja 2009 r. wstrzymującą prowadzenie w/w robót budowlanych i zobowiązującą do dostarczenia dokumentów dotyczących przedmiotowych prac oraz decyzję z dnia 21 lipca 2009 r. umarzającą postępowanie w niniejszej sprawie. Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu stwierdził nieważność obu wskazanych decyzji w dniu 8 września 2010 r.

Po ponownie przeprowadzonej kontroli opisanych wyżej prac na istniejącym ganku budynku stanowiącego własność małżonków C., organ pierwszej instancji po raz drugi wszczął z urzędu postępowanie w przedmiotowej sprawie. W trakcie postępowania wyjaśniającego B. i Z. S. podnosili (pisma z dnia 28 grudnia 2009 r., 26 kwietnia 2010 r. oraz 22 marca 2011 r.), że odległość samowolnej nadbudowy do granicy działki sąsiadów jest mniejsza niż trzy metry i według ich obliczeń wynosi 2,55 m, a poza tym organ nie wyjaśnił sprawy usytuowania - niezgodnego z metryką projektu budynku - ganku, który obecnie został nadbudowany i zadaszony. Po uzyskaniu zaświadczenia Burmistrza Namysłowa o zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowej inwestycji, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie namysłowskim wydał w dniu 18 maja 2011 r. decyzję o numerze [...], opartą o art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), którą nakazał J. i H. C. rozbiórkę wykonanego bez wymaganego pozwolenia budowlanego zadaszenia i nadbudowy na istniejącym ganku przy budynku mieszkalnym jednorodzinnym w [...] przy ul. [...], na działce nr [...]. Organ odwołał się do wyników ostatniej kontroli z dnia 22 listopada 2010 r., w trakcie której stwierdzono, że właściciel obiektu wykonał konstrukcję więźby dachowej, dokonując zadaszenia nad istniejącym gankiem, na którym wcześniej znajdował się taras z wejściem z korytarza z pierwszego piętra, poprzez istniejące drzwi. Po nadbudowie ścian poprzecznych tarasu na wysokość 120 cm wsparto na nich więźbę dachową, pokrytą dachówką ceramiczną. Powierzchnia zadaszenia trasu wynosi 2,65 m × 6,20, wysokość w kalenicy - 3,8 m. Odległość ganku od granicy sąsiada wynosi 3 m., a pomniejsza ją wypust zadaszenia o długości 45 cm. Następnie organ stwierdził, że inwestor nie uzyskał na wykonane roboty budowlane pozwolenia budowlanego, ani też nie zgłosił wykonania robót. Tymczasem w myśl art. 28 Prawa budowlanego roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, z zastrzeżeniem art. 29 - 31, a stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. W świetle regulacji Prawa budowlanego nadbudowa jest traktowana na równi z budową, zatem także na nadbudowę należało uzyskać pozwolenie na budowę. Natomiast w przypadku, gdy obiekt lub jego część jest w budowie albo został wybudowany bez wymaganego pozwolenia na budowę, zgłoszenia albo pomimo wniesionego sprzeciwu przez właściwy organ, mamy do czynienia z samowolą budowlaną. Z kolei, w myśl art. 48 ust. 1 Prawa budowlanego właściwy organ nakazuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie lub wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. Odnotował również organ, że nakaz rozbiórki może być orzeczony dopiero wówczas, gdy nie ma prawnych możliwości legalizacji samowoli, zaś przesłanki tej legalizacji to m.in. zgodność z ustaleniami obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z przepisami, w tym techniczno - budowlanymi. Przechodząc do okoliczności niniejszej sprawy, Powiatowy Inspektor zauważył, opierając się na zaświadczeniu Burmistrza Namysłowa, że wykonana nadbudowa i zadaszenie ganku są zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta Namysłów, zatwierdzonym uchwałą Nr XXXIII/321/09 Rady Miejskiej w Namysłowie z dnia 10 grudnia 2009 r., który to plan przewiduje na terenie popełnienia samowoli zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Jednak nie można uznać, by zgodnie z ust. 2 art. 48 Prawa budowlanego przedmiotowa inwestycja nie naruszała przepisów, w tym techniczno - budowlanych, gdyż znajduje się ona w odległości 3 m od granicy sąsiada, natomiast wypust zadaszenia zmniejsza tę odległość o ok. 45 cm. Zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, jeżeli z przepisów § 13, 60 i 271 - 273 lub przepisów odrębnych określających dopuszczalne odległości niektórych budowli od budynków nie wynikają inne wymagania, budynek na działce budowlanej należy sytuować w odległości od granicy z sąsiednią działką budowlaną nie mniejszej niż 4 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi stronę tej granicy. Tego wymogu nie spełnia przedmiotowa samowola, stąd brak jest podstaw do jej legalizacji, gdyż nie zachodzi przesłanka, o jakiej mowa w art. 48 ust. 2 Prawa budowlanego.