Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Ol 481/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.), Protokolant pomocnik sekretarza Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 22 grudnia 2011r. sprawy ze skargi I. Ż. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) określa, że uchylone postanowienie nie podlega wykonaniu, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu zażalenia I.Ż., utrzymało w mocy postanowienie Dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych z dnia "[...]" w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Jak wynika z przedstawionych do kontroli Sądu akt administracyjnych, Naczelnik Urzędu Skarbowego prowadzi postępowanie egzekucyjne wobec majątku I.Ż. na podstawie tytułu wykonawczego nr "[...]", wystawionego w dniu "[...]" przez Dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych, obejmującego opłatę za udostępnienie informacji publicznej w wysokości 667,40 zł. Wszczęcie egzekucji administracyjnej w sprawie nastąpiło w dniu 10 grudnia 2010 r. w wyniku doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego wraz z zawiadomieniem o zajęciu świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz z ubezpieczenia społecznego. W tytule wykonawczym jako podstawę prawną należności wskazano, iż powstała ona z mocy prawa, zaś w rubryce "Akt normatywny" powołano art. 15 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198).

Pismem z dnia 13 grudnia 2010 r. I.Ż. wniósł do Naczelnika Urzędu Skarbowego zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, podnosząc, iż wystawiony przez wierzyciela tytuł wykonawczy nie spełnia wymogów z art. 27 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), dalej jako u.p.e.a.. Zwrócił jednocześnie uwagę na nieistnienie obowiązku oraz brak uprzedniego doręczenia upomnienia. Nie zgadzając się z oceną wierzyciela, iż egzekwowany obowiązek powstał z mocy prawa, I. Ż. zauważył, że art. 15 ustawy o dostępie do informacji publicznej zezwala na pobieranie dodatkowych kosztów związanych z udostępnieniem informacji publicznej, lecz nie stanowi podstawy prawnej do określenia ich wysokości. Powołując z kolei pogląd wyrażony w publikacji M. Jaśkowskiej pt.: "Dostęp do informacji publicznej w orzecznictwie NSA" oraz stanowisko S.Szustera przedstawione w Komentarzu do art. 15 ustawy o dostępie informacji publicznej, stwierdził, że ustalenie opłaty winno nastąpić w formie postanowienia na które służy zażalenie, a następnie skarga do sądu administracyjnego. Zarzucił ponadto, iż pomimo obowiązku wierzyciel nie wydał w przedmiotowej sprawie stosownego aktu, określającego wysokość dodatkowych kosztów związanych z udostępnieniem informacji publicznej i zawierającego pouczenie o przysługującym prawie zaskarżenia.