Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Łd 1267/11

Dnia 9 grudnia 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Świderska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2011 roku na rozprawie sprawy ze skargi K. Rz. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] r. określającą K. R. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. w kwocie 6.554 zł.

W toku postępowania organy ustaliły, że podatnik prowadził działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarowego. W rozliczeniu podatku naliczonego za grudzień 2005 roku ujął 2 faktury VAT dokumentujące nabycie oleju napędowego, wystawione przez firmę A M. K. z siedzibą w T. Kontrola oraz postępowanie podatkowe przeprowadzone w firmie A wykazały, że M. K. nie dokonywał faktycznego zakupu paliwa, ani faktycznej sprzedaży. Firma A stworzona została w celu dokumentowania obrotu paliwem pochodzącym z nieznanych źródeł. Jedynym dostawcą paliwa do firmy A miała być spółka B jednak prezes jej zarządu R. K przesłuchiwany w dniu 14 lutego 2007 roku stwierdził, że nie zna nikogo o nazwisku M. K., nigdy nie współpracował z firmą A, Nigdy też nie widział, nie podpisywał i nie księgował przedstawionych mu fakturach dokumentujących sprzedaż paliwa do firmy A. Ekspertyza kryminalistyczna wykazała, że podpis figurujący na 112 fakturach VAT w pozycji "imię i nazwisko osoby upoważnionej do wystawiania faktury VAT" nie są autentycznymi podpisami R. K., lecz zostały sfałszowane metodą naśladownictwa. Brak transakcji sprzedaży paliwa pomiędzy firmami B oraz A potwierdza także ostateczna decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...]roku. Powyższe wskazuje, że M. K. nie mógł nabywać paliwa od firmy B, a faktury, które mają fakt ten potwierdzać są fałszywe. Wyrokiem Sądu Rejonowego w T. z dnia [...] roku M. K. został uznany za winnego m.in. tego, że w okresie od 22 października 2005 roku do 31 sierpnia 2006 roku będąc osoba uprawnioną do wystawiania i przyjmowania faktur VAT użył jako autentyczne podrobione dokumenty w postaci 181 faktur VAT rzekomo wystawionych przez spółkę B z podrobionymi podpisami Prezesa Zarządu tej spółki R. K., z których wynikało, że spółka ta we wskazanym okresie dokonała sprzedaży paliwa w postaci oleju napędowego do firmy A.