Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. I SA/Go 1012/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant sekr. sąd. Grzegorz Oracz po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi TF S.A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za maj 1995 r. oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Go 1012/11

U Z A S A D N I E N I E

Skarżąca, TF S.A. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].09.2011 roku, nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia [...].07.2011 roku wydanej w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji Dyrektora Izy Skarbowej z dnia [...].04.2010 roku, nr [...].

Z akt sprawy wynika że :

Skarżąca, w dniu [...].05.2011 roku wniosła o wznowienie postepowania, w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].04.2010 roku, wydaną w postępowaniu odwoławczym, w związku z wznowieniem postępowania w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc maj 1995 roku.

Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].04.2010 roku, nr [...], utrzymywała w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].01.2010 roku wydaną na skutek wznowienia postepowania w sprawie zakończonej decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...].06.1999 roku wydanej w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc maj 1995 roku.

W wniosku skarżąca wniosła o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną z dnia [...].04.2010 roku, bowiem decyzja ta, została jej zdaniem, wydana w oparciu o dowód jakim był sporządzony przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, "wykaz wpływu na konto depozytowe sum z tytułu zabezpieczenia wobec TF za 1995 rok.

Zdaniem skarżącej, jak argumentowała w wniosku, wykaz ten jest niezgodny ze stanem faktycznym, a więc jest fałszywy. Najwyższa jednostkowo kwota wpływu w wysokości 427.882 złotych zaewidencjonowana została w pozycji 188 pod datą [...].12.1997 roku podczas gdy z dokumentu Urzędu Skarbowego nr [...] wynika jednoznacznie że kwota ta winna zostać zaewidencjonowana już w dniu [...].11.1996 roku. Zaewidencjonowanie tej kwoty ponad rok później jest działaniem na finansową szkodę skarżącej i jest dowodem niewiarygodności w / w wykazu.