Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. IV SA/Gl 268/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz - Kunicka Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi G. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] r. nr

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] r. G. H. domagała się przyznania świadczeń z pomocy społecznej, w tym również zasiłku okresowego.

Prezydent Miasta G. decyzją z dnia [...] r. nr [...] wydaną na podstawie art. 3 ust. 3 i 4, art. 7, art. 9 ust. 8, art. 11 ust. 2 i 3, art. 38 ust. 1, 2, 4, 5, art. 106 ust. 4, art. 110 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), odmówił G. H. przyznania świadczenia w formie zasiłku okresowego od miesiąca [...] r.

Na wstępie uzasadnienia decyzji powołano się na cele i zakres pomocy społecznej wskazując, że zasiłek okresowy przysługuje osobom i rodzinom, których dochód jest niższy od kryterium dochodowego określonego w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 lipca 2009 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. Nr 127, poz. 1055), które w przypadku rodziny strony wyniosło 1503,- zł. oraz, gdy występuje przynajmniej jedna z dysfunkcji wymienionych w art. 7 pkt 2-15 ustawy o pomocy społecznej uniemożliwiających samodzielną realizację niezbędnych potrzeb życiowych. Podkreślono, iż zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej brak współdziałania osoby i rodziny z pracownikiem socjalnym w rozwiązaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub wykonywania prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń przyznanych z pomocy społecznej. Natomiast, w myśl ust. 3 przywołanego artykułu, w przypadku odmowy przyznania albo ograniczenia wysokości lub rozmiaru świadczeń z pomocy społecznej należy uwzględnić sytuację osób będących na utrzymaniu osoby ubiegającej się o świadczenie, korzystającej ze świadczeń. W toku postępowania administracyjnego ustalono, że strona G. H. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z dwójką dzieci. W dniu [...] r. złożyła w Sądzie Okręgowym w G. wniosek o orzeczenie separacji, a w dniu [...] r. pozew o alimenty w Sądzie Rejonowym w G.. Stwierdzono następnie, iż sprawa o separację została zawieszona, gdyż strona nie potrafiła podjąć decyzji dotyczącej ewentualnego wspólnego pożycia, a pozew o alimenty został zwrócony w wyniku nieuzupełnienia jego braków formalnych. Organ informował natomiast stronę, że wycofanie wniosku o alimenty lub działanie uniemożliwiające ustalenie alimentów zostanie potraktowane jako brak współpracy z pracownikiem socjalnym w celu poprawy trudnej sytuacji życiowej, z tego powodu odmówiono przyznania wnioskowanego świadczenia.