Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. VII SA/Wa 1362/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński (spr.), , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak, Protokolant Ref. staż Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2011r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] kwietnia 2011r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] lutego 2011r. znak: [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku,

Uzasadnienie

Pismem z dnia 1 grudnia 2010 r. Starosta L. zwrócił się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z prośbą o stwierdzenie nieważności jego decyzji z dnia [...] września 2010 r. nr [...], na podstawie której R. B. zam. L., ul. [...] nabył uprawnienia do kierowania pojazdem kategorii B.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. Nr [...] stwierdziło nieważność ostatecznej decyzji Starosty L. z dnia [...] września 2010 r. Nr [...], na podstawie której R. B. zam. L., ul. [...] nabył uprawnienia do kierowania pojazdem kategorii B. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że z akt sprawy wynika, iż wobec R. B. wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] II Wydział Karny z dnia [...] marca 2010 r., sygn. akt [...] został orzeczony środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres dwóch lat tj. do dnia [...] września 2012 r. Tymczasem decyzją Starosty L. z dnia [...] września 2010 r. Nr [...] R. B. nabył uprawnienia do kierowania pojazdem kategorii B. Organ zauważył, że R. B. poświadczył nieprawdę oświadczając, że nie został orzeczony prawomocnym wyrokiem w stosunku do niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, na co wskazuje pkt 3 oświadczenia na wniosku podpisanym przez stronę. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. Starosta L. naruszył art. 182 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 ze zm.), a naruszenie to ma charakter rażący w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. (dalej: kpa). Zgodnie z art. 182 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks Karny Wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 ze zm.) w razie orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów, sąd przesyła odpis wyroku odpowiedniemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego. W myśl art. 182 § 2 cyt. ustawy organ, do którego przesłano orzeczenie zawierające zakaz prowadzenia pojazdów, zobowiązany jest cofnąć uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie oraz nie może wydać tych uprawnień w okresie obowiązującego zakazu. Skoro Starosta L. wydał R. B. uprawnienia do kierowania pojazdem kategorii B w okresie obowiązującego wobec niego orzeczonego prawomocnym wyrokiem sądu zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów, sprawia to, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa.