Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 listopada 2011 r., sygn. I SA/Wa 1872/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi G. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2011 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta W. z dnia [...] lutego 2010 r., Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2011 r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] po rozpatrzeniu odwołania G. D. od decyzji Naczelnika Wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia dla [...] W., Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego - utrzymało powyższą decyzję w mocy.

W uzasadnieniu organ przedstawił następująco stan faktyczny sprawy:

Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. organ pierwszej instancji odmówił G. D. umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie od [...] października 2008 r. do [...] września 2009 r. w kwocie [...] złotych wraz odsetkami ustawowymi, które na dzień wydania decyzji wynosiły [...] złotych. W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na ustalenia faktyczne i wskazał, że decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. orzeczono o zwrocie kwoty [...] zł przez dłużnika alimentacyjnego - G. D.. Organ wskazał również, że jak wynika z poczynionych przezeń ustaleń, sytuacja dochodowa i rodzinna wnioskodawcy nie ma charakteru szczególnego: mieszka on z matką, która pokrywa większość kosztów związanych z mieszkaniem, jego źródłem utrzymania jest natomiast zasiłek stały w wysokości [...] złotych wypłacany przez Ośrodek Pomocy Społecznej [...] W.. Jak wynika z orzeczenia z dnia [...] stycznia 2010 r. (ważnego do [...] stycznia 2014r.) G. D. jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, nie ma zakazu podejmowania pracy, wskazania dotyczące zatrudnienia zawierają natomiast informację o konieczności przystosowania stanowiska pracy do niepełnosprawności. Organ pierwszej instancji zauważył ponadto, że wnioskodawca nie występował do Sądu o obniżenie alimentów ani nie podjął żadnych dodatkowych działań mających na celu spłatę zadłużenia. Tym samym powołując się na przepis art. 30 ust. 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, organ pierwszej instancji podniósł, że w sprawie niniejszej nie zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dające podstawę do umorzenia przedmiotowej należności.