Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. III SA/Wa 841/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat, Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Katarzyna Skurzyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2011 r. sprawy ze skargi I. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektor Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę

Uzasadnienie

I. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Skarżąca) pismem z dnia 20 października 2008 r. wystąpiła do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W., w trybie art. art. 75 § 2 pkt 1 lit b oraz § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.) z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 121.212 zł., zapłaconego z tytułu zakupu w dniu 30 kwietnia 2008 r. przedsiębiorstwa od B. S.A. i zwrot tej nadpłaty na rachunek bankowy. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 14 maja 2008 r. złożyła deklarację PCC-3, określającą wysokość należnego podatku od podstawy opodatkowania w kwocie odpowiadającej cenie nabycia przedsiębiorstwa, tj. 16.347.600 zł, według stawki podatku w wysokości 2%. Wyliczony podatek w kwocie 326.952 zł został przez Spółkę zapłacony. Zdaniem jednak Spółki tak wyliczony podatek był zawyżony, gdyż niektóre ze składników nabytego przedsiębiorstwa powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem według niższej stawki podatkowej gdyż 1%, a podstawa opodatkowania powinna zostać ustalona według wartości rynkowych poszczególnych rzeczy i prawa majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Konsekwentnie do swoich twierdzeń, Spółka wskazał rzeczy oraz prawa majątkowe podlegające opodatkowaniu w stawce 1 % oraz wyłączone z opodatkowania. Do tej drugiej grupy zaliczyła: 1) środki trwałe (samochody, systemy drukujące) będące przedmiotem umów leasingu operacyjnego na grancie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiących dla celów rachunkowych umowy leasingu finansowego - wywodząc, iż w wyniku umowy sprzedaży przedsiębiorstwa nie dochodzi do przeniesienia własności środków trwałych będących przedmiotem leasingu na Spółkę, bowiem nie stanowią one prawnej własności sprzedającego a Spółka wstępuje jedynie w umowy leasingu w jego miejsce (tj. w miejsce B.) jako leasingobiorca i tym samym nie dochodzi do sprzedaży rzeczy czy praw majątkowych w rozumieniu ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz.450 ze zm., dalej: u.p.c.c.);