Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. II SA/Rz 475/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Zbigniew Czarnik Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Robert Sawuła /spr./ Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 listopada 2011 r. sprawy ze skargi F. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2011 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 475/11

U z a s a d n i e n i e

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) w [...] postanowieniem z dnia 30 marca 2011 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez F.K. od decyzji Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia 24 lutego 2011 r., nr [..] odmawiającej K.S. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na jej dziadka ( F.K., stwierdziło niedopuszczalność odwołania. Postanowienie wydano na podstawie art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej k.p.a.). W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, że odwołujący się F.K. nie jest stroną postępowania w sprawie przyznania K.S. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego; nie spełnia wymogów stawianych stronie przez art. 28 k.p.a. Podstawą decyzji w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego jest art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych (ustawa z 28 listopada 2003 r., Dz. U. Nr 139 z 2006 r., poz. 992 ze zm., zwana dalej Uśr), który stanowi, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej matce, ojcu, innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ciąży obowiązek alimentacyjny, a także opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności ze stosownymi wskazaniami lub orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Z kolei art. 17 ust. 1a Uśr stwierdza, że osobie innej niż spokrewniona w pierwszym stopniu, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy nie ma osoby spokrewnionej w pierwszym stopniu, albo gdy osoba ta nie jest w stanie sprawować opieki, o której mowa w art. 17 ust. 1 cyt. ustawy. F.K. posiada w wyniku sprawy rozpatrywanej przez organ I instancji wyłącznie interes faktyczny. Przepis art. 28 k.p.a. wymaga natomiast interesu prawnego. W uzasadnieniu postanowienia dodano też, że stroną nie może być również K.S., gdyż jest osobą niepełnoletnią. Nie może zatem skutecznie powoływać się na swój status opiekuna w rozumieniu art. 17 ust. 1, ani też art. 17 ust. 1a Uśr, nie posiada bowiem pełnej zdolności do czynności prawnych. Zdolność taką uzyska dopiero 4 kwietnia 2011 r. Podpisanie "wniosku" przez matkę K. (D.S.) nie usuwa wspomnianej przeszkody, gdyż nadal nie może ona występować w charakterze opiekuna uprawnionego do nabycia świadczenia pielęgnacyjnego na inną osobę. Jest uczennicą 2. klasy Zespołu Szkół Licealnych w [...], co uniemożliwia jej sprawowanie opieki nad jej dziadkiem. Wniosek o przyznanie świadczenia złożony został zatem przez K.S. bezskutecznie, a prowadzenie postępowania w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego z urzędu jest niedopuszczalne. Również zatem odwołanie jest niedopuszczalne. W końcowej części uzasadnienia postanowienia stwierdzono, że zaskarżona decyzja została obciążona wadliwością, gdyż z naruszeniem art. 107 § 1 i 3 k.p.a. nie przytoczono prawidłowej podstawy prawnej decyzji oraz błędnie wskazano przyczynę odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; w decyzji I instancji wskazano bowiem, że status uczennicy, osoby pragnącej zostać opiekunem, sam przez się jest przeszkodą do uwzględnienia wniosku o przyznanie świadczenia.