Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. II SA/Po 389/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2011 r. sprawy ze skargi "A" w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]2011r. Nr [...] w przedmiocie wydania z naruszeniem prawa orzeczeń dotyczących przejęcia nieruchomości rolnej na rzecz Skarbu Państwa; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] 2006r. Nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej kwotę 200,- zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze K. decyzją z dnia [...] 2006 r. Nr [...] stwierdziło wydanie orzeczenia Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] 1958 r., nr [...] i poprzedzającego je orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w K. z dnia [...] 1958 r., nr [...] w sprawie przejęcia nieruchomości rolnej przez Skarb Państwa z naruszeniem prawa na zasadzie art. 156 § 2 k.p.a.

W uzasadnieniu wskazano, że T. P. oraz pozostali spadkobiercy J. i R. P. vel P. wystąpili o stwierdzenie nieważności przedmiotowych orzeczeń, na mocy których przejęto na własność Państwa nieruchomość rolną położoną we wsi S. pod B. o powierzchni 22,1114 ha bez odszkodowania i wolną od obciążeń. Jako podstawę prawną przejęcia nieruchomości powołano przepis art. 9 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa (Dz. U. Nr 17, poz. 71). Przepis ten przewidywał możliwość przejęcia na własność Państwa bez odszkodowania nieruchomości rolnych, leśnych, objętych we władanie Państwa do dnia 5 kwietnia 1958 r. (data wejścia w życie ustawy) i będących nadal w tym władaniu lub przekazanych w użytkowanie innym osobom fizycznym lub prawnym. Przedmiotowa nieruchomość na mocy dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej art. 2 ust. 1 lit. b przeznaczona została na cele reformy rolnej. Dotychczasowy właściciel R. P. postanowieniem z dnia 7 lutego 1946 r., wydanym przez Sąd Grodzki w K. Oddział Rehabilitacyjny, został zrehabilitowany i uznano, że posiada pełnię praw obywatelskich. Jednocześnie postanowieniem tym zwolniono majątek spod zajęcia i dozoru. W ślad za tym orzeczeniem Powiatowy Urząd Ziemski w K. pismem z dnia 11 czerwca 1946 r. zwolnił gospodarstwo rolne spod zarządu przymusowego. Ponadto Komisarz Ziemski wniósł o przeniesienie repatriantów A. P. i J. K. zajmujących to gospodarstwo od 1945 r., zgodnie z protokołem przekazania gospodarstwa w użytkowanie z dnia 6 października 1945 r. oraz P. G., który zajął gospodarstwo na mocy protokołu przekazania z dnia 24 października 1947 r. Jak wynika z akt archiwalnych R. P. występował do władz różnych szczebli o zwrot swojej własności, jednak bezskutecznie. Organ wskazał, że bezspornym w sprawie jest fakt, iż w dniu 5 kwietnia 1958 r., to jest w dacie stanowiącej o przejściu na własność Państwa określonych nieruchomości rolnych, R. P. nie zajmował spornej nieruchomości, która w tym czasie faktycznie była we władaniu Państwa. Sytuacja ta pozostawała jednakże w sprzeczności z postanowieniem rehabilitacyjnym z dnia 7 lutego 1946 r. oraz pismem Urzędu Ziemskiego z dnia 11 czerwca 1946 r.