Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. II SA/Po 906/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2011 r. sprawy ze skargi J. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego; I. uchyla zaskarżoną decyzję , II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z dnia [...] lutego 2011 roku Burmistrz L. na podstawie art. 30 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 września 2007 roku o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192 poz. 1378) postanowił odmówić umorzenia J. Ł. zaległości z tytułu otrzymanych przez B. K. świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie od dnia [...] października 2009 roku do dnia [...] września 2010 roku w wysokości 3480,00 zł i naliczonych odsetek.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, iż pismem z dnia [...] lutego 2011 roku skarżący zwrócił się o umorzenie długu alimentacyjnego, uzasadniając swój wniosek trudną sytuacją materialna oraz zdrowotną, która nie pozwala na spłatę zadłużenia. W dniu [...] lutego 2011 roku był przeprowadzony wywiad środowiskowy, z którego wynika, iż skarżący prowadzi gospodarstwo domowe z matką D. Ł. Na dochód rodziny składa się emerytura matki z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 1446,64 zł oraz świadczenie rehabilitacyjne skarżącego w wysokości 853,52 zł, a więc łączny dochód wynosi 2300,16 zł miesięcznie. Skarżący poinformował nadto o regularnym płaceniu alimentów na syna J. Ł. w wysokości 300,00 zł miesięcznie. Rodzina ponosi przy tym miesięcznie koszty utrzymania (czynsz, opłaty) w wysokości 615,32 zł. Skarżący jest w chwili obecnej osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim, będącą w trakcie leczenia ortopedycznego, niezdolną do pracy. W związku z tym ma on ograniczoną możliwość poprawienia swojej sytuacji przez podjęcie pracy. Sytuacja ta może jednak zmienić się, gdyż Zakład Ubezpieczeń Społecznych skierował go na rehabilitację. J. Ł. ma zatem szansę powrotu do pełnej sprawności. Organ zaznaczył też, iż zadłużenie alimentacyjne powstało jeszcze w okresie kiedy pracował on zawodowo. Biorąc pod uwagę tę okoliczności umorzenie długu nie było w ocenie organu zasadne - istnieje bowiem szansa, że dług zostanie spłacony w przyszłości, tj. po powrocie do dawnej aktywności zawodowej. Aktualnie natomiast zdaniem organu zasadne mogłyby się okazać tylko odroczenie spłaty długu.