Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 listopada 2011 r., sygn. II SA/Ol 854/11

Dnia 22 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2011 roku sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]", nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, w wyniku rozpatrzenia odwołania M. M., utrzymało w mocy decyzję wydaną przez Dyrektora Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działającego z upoważnienia Wójta, z dnia "[...]", którą organ I instancji odmówił wnioskodawczyni przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym stryjem męża - Z. M.

W uzasadnieniu Kolegium przytoczyło treść art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wskazując, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje matce, ojcu, innym osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny zgodnie z przepisami ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy lub opiekunowi faktycznemu dziecka. Wskazano, że wnioskodawczyni jest żoną bratanka Z. M., którym się opiekuje. Wyjaśniono, że na odwołującej nie ciąży obowiązek alimentacyjny względem osoby, nad którą sprawuje opiekę. Zauważono, że zgodnie z art. 62 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie M. M. wniosła o uchylenie decyzji obu instancji i dokonanie oceny prawnej przedmiotowej sprawy. Organom orzekającym zarzuciła naruszenie art. 17 ust. 1 i 1a w zw. z art. 3 pkt 16 ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez ich błędną i niekonstytucyjną wykładnię oraz naruszenie przepisów postępowania: art. 7, art. 10 § 1 i 2, art. 12 § 1, art. 35 § 1 i 3, art. 75 § 1, art. 77 § 1, art. 107 § 1 i art. 138 § 1 Kpa, poprzez załatwienie sprawy bez uwzględnienia słusznego interesu skarżącej, uniemożliwienie wypowiedzenia się co do zebranych dowodów, opieszałe i przewlekłe załatwianie sprawy, zaniechanie wykorzystania wszystkich dowodów w sprawie, brak wyczerpującego zebrania materiału dowodowego, przekłamania merytoryczne zawarte w uzasadnieniu decyzji oraz pominięcie przesłanek do uchylenia decyzji organu I instancji. W uzasadnieniu skarżąca podała, że w marcu 2011r. wystąpiła o ustalenia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad wymagającym stałej opieki Z. M. - stryjem męża. Wskazała, że Z. M. posiada trzech braci, w tym jeden zaginiony od 1991r. oraz siostrę. Stwierdziła, że rodzeństwo nie jest w stanie sprawować opieki nad nim, gdyż mają ustalone prawo do emerytury lub renty, a także niektórzy pracują. Skarżąca natomiast jest osobą niepracującą, nie ma ustalonego prawa do emerytury, zamieszkuje w bezpośrednim sąsiedztwie z chorym stryjem męża i babcią męża, posiada małoletnie dziecko, a mąż zatrudniony jest w O. Skarżąca przedstawiła przebieg postępowania administracyjnego. Zauważyła, że nie podejmuje zatrudnienia i jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy. Podkreśliła też, że stryjem męża i jego 90 letnią mamą opiekuje się z dobrej woli od ponad 2 lat. Osoby te nazywa "wujkiem" i "babcią". Skarżąca podniosła, że nie jest osobą obcą, należy do rodziny M., nosi takie nazwisko i uczestniczy w uroczystościach i życiu rodziny. Jest akceptowana przez całą rodzinę M. Zdaniem skarżącej organy dokonując dosłownej interpretacji przepisów pominęły "ludzki wymiar". W gąszczu przepisów zniknął człowiek - chory inwalida, wymagający ciągłej i troskliwej opieki. Podniosła, że rzeczywista opieka nad osobą niepełnosprawną i niepodejmowanie w związku z tym zatrudnienia, a nie alimentacja - winny być podstawą do przyznawania przez organy administracji publicznej świadczeń pielęgnacyjnych. Odmienna wykładnia art. 17 ust.1 i 1a byłaby niezgodna z konstytucyjnymi standardami ochrony rodziny określonymi w art. 18 i art. 71 ust. 1 Konstytucji RP i zasadą równości wobec prawa unormowaną w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.