Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. I SA/Łd 240/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.) Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Protokolant: Szymon Chrostek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2011 r. sprawy ze skargi A. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres grudzień 2004 r. - grudzień 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...]r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił A. A. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące w okresie od grudnia 2004 r. do grudnia 2005 r. w łącznej wysokości 34.709 zł.

W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, że w wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług ustalono, że w kontrolowanym okresie strona otrzymała faktury VAT dotyczące zakupu oleju napędowego wystawione przez A sp. z o.o. z siedzibą w J. oraz B sp. z o.o. z siedzibą w B., które to faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Naczelnik Urzędu Skarbowego opierając się m.in. na materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania karnego, ustalił, że ww. firmy wystawiały jedynie faktury VAT na "sprzedaż" oleju napędowego, a faktycznie paliwo niewiadomego pochodzenia rozprowadzane było przez A. K. z bazy paliw w M. k. Z., gdzie mieściła się siedziba firmy C sp. j., której jednym z udziałowców był A. K.. Wobec powyższego organ podatkowy pierwszej instancji, powołując się na § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970) oraz na art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT") zakwestionował prawo podatnika do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez spółki A i B na zakup oleju napędowego. W ocenie organu pierwszej instancji zebrany materiał dowodowy jednoznacznie bowiem potwierdził, że wskazane faktury VAT, dokumentujące zakup oleju napędowego przez podatnika, nie odzwierciedlały faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych.