Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 listopada 2011 r., sygn. III SA/Łd 882/11

Dnia 3 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędzia NSA Teresa Rutkowska Protokolant asystent sędziego Jarosław Moraczewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2011 roku sprawy ze skargi Elektrociepłowni A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za styczeń 2009 roku oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 1 lipca 2009 roku A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. (powoływana w tekście także jako Spółka) wystąpiła do Naczelnika Urzędu Celnego l w Ł. z wnioskiem o zwrot nadpłaty podatku akcyzowego od energii elektrycznej za miesiąc [...] w wysokości [...] wraz z należnymi odsetkami. Do wniosku Spółka załączyła korektę deklaracji AKC-3 wraz z załącznikiem AKC-3/H, wskazując jako podstawę zgłoszonego żądania art. 74 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości C-475/07 z dnia 12 lutego 2009 roku, zgodnie z którym "od 1 stycznia 2006 roku na producentach energii elektrycznej nie ciąży obowiązek zapłaty akcyzy od dostaw energii elektrycznej na rzecz dystrybutorów, którzy nie są jej ostatecznymi odbiorcami".

Decyzją z dnia [...], nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego l w Ł. działając na podstawie art. 207, art. 72 § 1 pkt 1, art. 73 § 1 pkt 1 i § 2 pkt 2, art. 74, art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 6 i art. 158 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009r., Nr 3, poz. 11) , art. 4 ust. 1 pkt 3, art. 6 ust. 5 i art. 75 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz.U z 2004r., nr 29, poz. 257 ze zm.) odmówił Spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za [...] w wysokości [...]. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ l instancji wskazał, iż bezspornym jest, że Polska nie dostosowała w wyznaczonym terminie przepisów prawa krajowego regulującego opodatkowanie energii elektrycznej podatkiem akcyzowym do przepisów prawa wspólnotowego. W ocenie Naczelnika Urzędu Celnego l w Ł. obowiązek opodatkowania energii elektrycznej nałożony przez art. 1 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 roku w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.Urz. UE L z 2003r., Nr 283, str. 51 ze zm.) - zwanej dalej Dyrektywą Energetyczną został jednak spełniony przez pobranie podatku od energii elektrycznej na podstawie art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym. Zwrot podatku uiszczonego przez stronę, zdaniem organu l instancji, dokonany w związku z treścią przepisu art. 21 ust. 5 Dyrektywy Energetycznej, spowodowałby uchybienie temu obowiązkowi, gdyż nie jest możliwe nałożenie podatku na dystrybutorów i redystrybutorów energii elektrycznej wyprodukowanej przez Spółkę. Organ l instancji podkreślił, że zwrot podatku doprowadziłby do bezpodstawnego wzbogacenia producenta energii elektrycznej, ponieważ to nie on poniósł ostateczny ciężar zapłaty akcyzy, tylko konsument.