Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. II SA/Lu 624/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec,, Sędzia NSA Witold Falczyński, Protokolant Referent Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 listopada 2011 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]. Starosta zatwierdził projekt budowlany i udzielił U. i J. D. pozwolenia na budowę dwóch budynków letniskowo - rekreacyjnych zlokalizowanych na działce nr 480/30 położonej w O .

Po rozpoznaniu odwołania M. P., współwłaściciela sąsiedniej nieruchomości oznaczonej nr 480/4 oraz użytkownika wieczystego działki 480/28, Wojewoda uznając, że nie ma on statusu strony, decyzją z dnia [...]. postępowanie odwoławcze umorzył. Organ wyjaśnił, że zgodnie z art.28 ust.2 prawa budowlanego stronami postępowania w sprawie pozwolenia na budowę są inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. Przez obszar oddziaływania obiektu należy rozumieć teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu tego terenu ( art.3 pkt. 20 prawa budowlanego ).

Oznacza to, że nawet w przypadku nieruchomości bezpośrednio graniczących z terenem na którym planowana jest inwestycja, jej właściciel ma obowiązek wskazania istnienia własnego, obiektywnie uzasadnionego interesu prawnego, chronionego art. 5 prawa budowlanego. Według organu Interes ten zachodzi zawsze wtedy, gdy istnieje przepis prawa ograniczający zabudowę na jego działce. W tym przypadku skarżący takich przepisów nie wskazał. Organ podkreślił, że inwestycja obejmuje budowę dwóch budynków letniskowych w odległości 4m od granicy odwołującego się, a więc są one usytuowane zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Stąd też budowa nie wprowadza związanych z tym obiektem żadnych ograniczeń w zagospodarowaniu terenu znajdującego się w jej otoczeniu. Związane z nią immisje w postaci spalin, hałasu czy odpadów mogą, co najwyżej, uzasadniać interes faktyczny odwołującego się. Odnosząc się do zarzutu podkreślającego fakt wybudowania ogrodzenia częściowo na jego gruncie, Wojewoda podkreślił, że projekt zagospodarowania działki został sporządzony na aktualnej mapie do celów projektowych i nie ma podstaw do jej kwestionowania. Organ odwoławczy powołał się ponadto na zapisy w projekcie budowlanym, z których wynika, że inwestycja nie spowoduje zagrożenia dla środowiska oraz higieny i zdrowia użytkowników oraz ich otoczenia, a projektowany układ zagospodarowania działki 480/3 nie narusza interesów osób trzecich. Z zapisów tych wynika ponadto, że budynki nie powodują zacienienia, zmniejszenia naturalnego oświetlenia pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, możliwości korzystania z wody, kanalizacji, energii elektrycznej, środków łączności, nie wystąpią nadmierne hałasy, wibracje, zakłócenia elektryczne i promieniowanie. Nie będą wprowadzone także szczególne zakłócenia ekologicznej charakterystyki powierzchni ziemi, gleby, wód powierzchniowych i podziemnych. Wszystkie te okoliczności, zdaniem Wojewody, przemawiają za odmową przyznania odwołującemu się statusu strony w rozumieniu art.28 ust.2 prawa budowlanego.