Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. II SA/Lu 597/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 listopada 2011 r. sprawy ze skargi S. L. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazania zaniechania dalszych robót budowlanych I. uchyla zaskarżoną decyzję, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz uchyla decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego miasta z dnia [...]r. nr [...]; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz S. L. 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

W dniu 29 marca 2007r. do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego wpłynęło zawiadomienie S. L. o robotach budowlanych prowadzonych na parterze budynku położonym w L. przy ulicy N. 18, którego jest współwłaścicielem. Jego zdaniem wspomniane roboty były związane ze zmianą przez inwestorkę, K. G., sposobu użytkowania jednego z lokali z funkcji handlowej na bar gastronomiczny. Decyzją z dnia [...] Inspektor odmówił nałożenia na inwestorkę obowiązków wynikających z art. 71a prawa budowlanego związanych z użytkowaniem lokalu gastronomicznego, a rozstrzygnięcie powyższe zostało utrzymane w mocy przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzory Budowlanego decyzją z dnia [...]. Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 lutego 2009r. uchylił obie wspomniane decyzje. W uzasadnieniu sąd podał, że w sprawie nie ustalono, czy doszło do zmiany sposobu użytkowania lokalu, a ponadto nie zajęto stanowiska w kwestii przeprowadzenia w nim robót budowlanych, mających na celu przystosowania dotychczasowego lokalu do potrzeb baru gastronomicznego. Po tym wyroku Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] na podstawie art. 51 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane nakazał K. G. zaniechanie dalszych robót budowlanych w przedmiotowym budynku. W uzasadnieniu podano, że wprawdzie inwestorka złożyła w dniu 2 kwietnia 2007r. wniosek o wydanie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania lokalu, to jednak bez pozwolenia na budowę wykonała w budynku prace adaptacyjne polegające na wydzieleniu pomieszczeń, przebudowie instalacji elektrycznej i wykonaniu wentylacji mechanicznej. Organ podkreślił jednak, że wentylacja oraz przebudowa instalacji elektrycznej została wykonana zgodnie z dokumentacją techniczną oraz obowiązującymi przepisami i normami. Zgodnie z oświadczeniem autora inwentaryzacji posiadającego odpowiednie uprawnienia budowlane oraz należącego do właściwej izby inżynierów budownictwa z dnia 27 września 2007r. lokal został zmodernizowany i przystosowany dla potrzeb baru według uzgodnionego projektu wraz z instalacjami elektryczną, wodociągową, kanalizacji sanitarnej, wentylacji mechanicznej, a ponadto zrealizowano projekt technologiczny. Dołączono pozytywne stanowiska Państwowej Inspekcji Pracy OIP w L., Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L. oraz przedstawiono protokół kominiarski. W tej sytuacji w ocenie organu powinien mieć zastosowanie art. 51 ust.1 pkt.1 prawa budowlanego. Ponieważ w sprawie nie wznoszono obiektu budowlanego, ani jego części, bezprzedmiotowe byłoby nakazywanie rozbiórki. Zdaniem organu nie było także podstaw do nakazania przywrócenia obiektu do stanu poprzedniego, ale uzasadnione było nakazanie wstrzymania dalszych robót budowlanych. Nie wyklucza to jednak roszczeń współwłaścicieli budynku dotyczących ochrony własności, te sprawy są jednak rozstrzygane przez sądy powszechne. Organ zaznaczył, że dla sprawy nie ma znaczenia fakt, iż bar w budynku już nie funkcjonuje. Stanowisko powyższe podzielił także Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, który decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.