Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 listopada 2011 r., sygn. II SA/Gd 652/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Janina Guść Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2011 r. na rozprawie sprawy ze skargi D. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 16 maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącej D. K. kwotę 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 16 maja 2011r., na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. uchylił decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 listopada 2010 r. nakazującą H. H. oraz D. K. rozbiórkę części tarasu od strony granicy z działką nr [...] na długości 1,5 m, dobudowanego do budynku mieszkalnego położonego na działce nr [...] w miejscowości R. gmina S. w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W przekonaniu organu odwoławczego rozstrzygnięcie organu I instancji zostało oparte na ocenie technicznej wykonanych robót budowlanych, w której nie zawarto informacji o sprawdzeniu sposobu wykonania tarasu, a ocena jego wykonania została sporządzona jedynie na podstawie oświadczenia inwestora. Organ nadzoru budowlanego przyjął za wiarygodne oświadczenie D. i Z. K. o wykonaniu tarasu sposobem gospodarczym, bez ław żelbetowych, ze spadkiem w kierunku działki nr [...] (nowy podział) i schodkami z poziomu terenu na taras. Ze względu taką na konstrukcję tarasu organ stwierdził możliwość zagrożenia bezpieczeństwa mienia państwa K. poprzez zalewanie piwnicy znajdującej się w ich części obiektu.

Organ odwoławczy po analizie akt sprawy stwierdził, że organ I instancji nie wykazał, że w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy art. 50 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Możliwość zalewania piwnicy znajdującej się w części należącej do państwa K. nie stanowi przesłanki określonej w tym przepisie. Ponadto w trakcie wizji przeprowadzonej w dniu 20 lutego 2009 r. organ I instancji ustalił, że wykonano w stanie surowym nadbudowę części obiektu stanowiącego własność D. K. na działce nr [...] oraz nadbudowę w stanie surowym nad częścią mieszkalną stanowiącą własność H. H. na działce nr [...]. W poziomie parteru roboty budowlane związane z przebudową zostały wykonane wraz z wewnętrzną instalacją gazową w lokalu mieszkalnym nr 3. Pozostały do wykonania jedynie roboty wykończeniowe na poddaszu. Natomiast inwestor H. H. wykonała taras betonowy od strony drogi krajowej o długości 8,80m i szerokości 2,60m. Organ I instancji stwierdził, że przedmiotowy taras nie jest ujęty w dokumentacji budowlanej stanowiącej załącznik do pozwolenia na budowę z dnia 25 marca 2008r. Brak jest także innych ustaleń organu I instancji wskazujących na występowanie zagrożenia z uwagi na wykonanie tarasu. Organ odwoławczy nie zgodził się z wydanym nakazem rozbiórki części tarasu opartym wyłącznie na oświadczeniu jednej ze stron, a nie na konkretnych ustaleniach organu I instancji, do czego był zobligowany w ramach prowadzonego postępowania dowodowego.