Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2011 r., sygn. VII SA/Wa 1657/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), , Sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2011 r. sprawy ze skargi W.G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego skargę oddala

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę autostrady [...] na odcinku od granicy województwa [...] w km 411+465,80 do węzła K. (z węzłem) w km 456+239,67 - odcinek [...] km 411+465,80-425+653,00. Decyzji nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] znak: [...] po rozpatrzeniu odwołania W. G. umorzył postępowanie odwoławcze na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 kpa, bowiem stwierdził, iż skarżący nie jest stroną postępowania.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podniósł, że zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623), stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub w postęp zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. Natomiast przez obszar oddziaływania obiektu należy natomiast rozumieć teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu tego terenu (art. 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane).

Organ II instancji wskazał, iż znajdowanie się nieruchomości w sferze oddziaływania obiektu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego należy rozumieć w ten sposób, że przez oddziaływanie to naruszone zostają konkretne normy prawa materialnego, np. przepisy techniczno-budowlane, z których dany podmiot wywodzi swój interes prawny jako strona postępowania (por. wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2006 r sygn. akt II OSK 75/06). Wyjaśnił, że przypadku, gdy z przepisów, o jakich mowa w art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego nie wynikają ograniczenia w zagospodarowaniu (w zabudowie) sąsiednich lub dalej położonych nieruchomości, dana nieruchomość nie będzie znajdowała się w obszarze oddziaływania planowanego obiektu budowlanego (por. wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 września 2008 r., sygn. akt II SA/Bd 537/08).