Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 października 2011 r., sygn. II SA/Wa 1116/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Teresa Zyglewska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2011 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Prezesa Najwyższej Izby Kontroli z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Najwyższej Izby Kontroli decyzją z dnia [...] lutego 2011 r., wydaną na podstawie art. 93 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1701 ze zm.) oraz art. 127 § 3 k.p.a., po rozpoznaniu wniosku Z. W. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozwiązania stosunku pracy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] o rozwiązaniu z Z. W. stosunku pracy z dniem [...] kwietnia 2011 r.

Do wydania przedmiotowej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. Prezes NIK rozwiązał z Z. W. stosunek pracy na podstawie art. 93 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 ustawy o NIK.

W uzasadnieniu decyzji, organ powołał się na art. 93 ust. 2 pkt 1 ustawy o NIK i wskazał, że Prezes NIK może rozwiązać stosunek pracy za wypowiedzeniem w razie osiągnięcia wieku i stażu pracy, wymaganych do nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ wskazał też, że podejmując w takim zakresie decyzję, bierze się pod uwagę jakość pracy pracownika oraz jego przydatność w skutecznym i efektywnym wypełnianiu zadań przez naczelny organ kontroli państwowej oraz jego postawę etyczną w miejscu pracy. Jeśli chodzi o wykonywanie w ostatnim okresie zadań przez Z. W., to organ wskazał, że nie realizowała ich ona w sposób zadawalający i podał, że m.in.: