Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 5 padziernika 2011 r., sygn. II SA/Sz 717/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz,, Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Michał Iwanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 września 2011 r. sprawy ze skargi Wojewody Zachodniopomorskiego na uchwałę Rady Miasta Szczecin z dnia 23 lutego 1998 r. nr XLIII/542/98 w przedmiocie II edycji zmian Miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Szczecina na obszarze dzielnicy Zachód I. stwierdza nieważność § 2 pkt 43 zaskarżonej uchwały, II. orzeka, że zaskarżona uchwała w tej części nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Wojewoda w skardze z dnia [...] r. skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniósł o stwierdzenie nieważności § 2 pkt 43 uchwały Rady Miasta Szczecin z dnia 23 lutego 1999 r., Nr XLIII/542/98, w sprawie II edycji zmian Miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Szczecina na obszarze dzielnicy Zachód (Dz. Urz. Woj. Zach. z 1998 r. Nr 9, poz. 57).

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że w § 2 zaskarżonej uchwały w pkt 43 organ stanowiący gminy - Miasto Szczecin zawarł definicję pojęcia "wysokości zabudowy", przez którą nakazał rozumieć: "wysokość obiektu budowlanego mierzoną od poziomu terenu po stronie ulicy (placu) do górnej płaszczyzny stropu nad ostatnią kondygnacją zawierającą pomieszczenia na stały pobyt ludzi oraz służącą celom technologicznym, magazynowym i innym związanym z działalnością podstawową wykonywaną w budynku. Poddasze użytkowe nie jest kondygnacją w rozumieniu planu".

W ocenie organu nadzoru definicja pojęcia "wysokości zabudowy" sformułowana przez Radę Miasta Szczecin w kwestionowanej uchwale w sposób istotny narusza obowiązujące prawo.