Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 padziernika 2011 r., sygn. IV SA/Po 552/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stankowski Sędziowie NSA Grażyna Radzicka (spr.) WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2011 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania 1. oddala skargę 2. zasądza na rzecz adwokata M. D. od Skarbu Państwa (Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) wynagrodzenie w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) zł podwyższone o kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć i 20/100) zł stawki podatku od towarów i usług przewidzianej dla tego rodzaju czynności - łącznie 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2010 r. Nr [...] Burmistrz Miasta D. orzekł o wymeldowaniu S. T. z pobytu stałego w miejscowości C. [...] uznając, iż spełniona została przesłanka wymeldowania polegająca na opuszczeniu przez S. T. miejsca stałego pobytu.

Na skutek wniesionego odwołania Wojewoda W. decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż niniejszej sprawie bezsporne jest, że S. T. w pomieszczeniu (oborze) zlokalizowanym na terenie spornej nieruchomości nie przebywa, nie posiada w nim inwentarza, nie przychodzi na posesję, co potwierdza załączony do akt sprawy protokół z wykonania eksmisji przez komornika sądowego, który pomieszczenie to wydał małżonkom A. i A. K. wolne od osób i rzeczy S. T.. Fakt ten potwierdziły także przeprowadzone w pomieszczeniu oględziny i wykonane zdjęcia, jak również wyjaśnienia osób przesłuchanych podczas oględzin.

Dalej organ stwierdził, iż miejsce w którym S. T. posiadał inwentarz oraz, do którego przyjeżdżał raz dziennie inwentarz ten nakarmić, nie może być jednak utożsamiane z miejscem stałego pobytu, w rozumieniu ustawy o ewidencji ludności. Ewidencjonowanie pobytu ludności służy bowiem ewidencjonowaniu miejsca zamieszkiwania osób, a nie miejsca, w którym posiada się inwentarz (obora i stodoła), temu celowi służą odrębne przepisy. Zamieszkiwanie bowiem to coś więcej, niż przechowywanie kilku rzeczy w miejscu posiadania inwentarza. Zazwyczaj jest to miejsce, w którym osoby mają zgromadzone rzeczy osobiste, meble i inne przedmioty służące egzystencji, jednocześnie jest miejscem zamieszkania, w którym te osoby zaspokajają swe bytowe potrzeby.