Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 października 2011 r., sygn. II SA/Ol 670/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2011 r. sprawy ze skargi T.P. i M.P. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 17 stycznia 2011r. spółka A, reprezentowana przez E. K., wystąpiła do Starosty o udzielenie pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego wielorodzinnego w zabudowie plombowej na działkach nr "[...]" w "[...]" przy ul. A.

Po rozpatrzeniu wniosku Starosta decyzją Nr "[...]" z dnia "[...]" zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę wnioskowanej inwestycji.

Odwołanie od ww. decyzji wnieśli T. i M. P. jako właściciele sąsiednich w stosunku do planowanej inwestycji działek. W odwołaniu oraz w piśmie

z dnia 15 czerwca 2011r. sformułowali następujące zarzuty:

- lokalizacja wnioskowanego budynku będzie ograniczać ich prawa do dysponowania nieruchomością oraz będzie naruszać interes osób trzecich;

- w ścianie zewnętrznej zlokalizowanej na granicy z działkami nr "[...]" i "[...]" zaprojektowano 1 otwór nawiewny w poziomie piwnicy, do pomieszczenia wymiennikowni, otwory okienne wypełnione luksferami na poziomie 2 piętra i poddasza;

- zaprojektowana wnęka wymusza na nich niekorzystne rozwiązanie związane

z lokalizacją i formą architektoniczną przyszłego budynku. Zaprojektowane okna we wnęce mogą nie gwarantować prawidłowego nasłonecznienia pomieszczeń mieszkalnych;

- projekt budowlany nie określa rozwiązań odprowadzenia wód opadowych

z zaprojektowanego tarasu;

- naruszenie przez Starostę art. 34 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane, z uwagi na to, że zaprojektowany budynek nie odpowiada wymaganiom decyzji;