Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 padziernika 2011 r., sygn. I SA/Ol 474/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (spr.), sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 19 października 2011r. sprawy ze skargi B. R. i S. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2009r. I. oddala skargę, II. zasądza od Skarbu Państwa - kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, na rzecz adwokata kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) powiększoną o należny podatek od towarów i usług według stawki 23 %, za pomoc prawną udzieloną z urzędu, III. zasądza od Skarbu Państwa - kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, na rzecz adwokata kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści) powiększoną o należny podatek od towarów i usług według stawki 23 %, za pomoc prawną udzieloną z urzędu

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania B.R. i S.R. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego nr "[...]" z dnia "[...]" stwierdzającej nieważność decyzji nr "[...]" z dnia "[...]" 2009 r. wydanej z upoważnienia Burmistrza przez Kierownika Wydziału Finansowego w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania pieniężnego za 2009 r., utrzymało w mocy decyzję będącą przedmiotem odwołania.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził, iż decyzją z dnia "[...]" 2009 r. Burmistrz wymierzył B. R. i S. R. łączne zobowiązanie pieniężne na 2009 r. w kwocie 135 zł. Decyzja została odebrana w dniu 6 marca 2009 r. Stała się ostateczna.

Następnie pismami z dnia 4, 12 i 15 oraz 24 marca 2010 r. S.R. skierowanymi do Urzędu Miasta zakwestionował sposób naliczenia podatku od nieruchomości za lata 2003-2010 r. Stwierdził, iż zgodnie z aktem notarialnym posiada lokal mieszkalny o powierzchni 38,17 m2. W jego ocenie organ podatkowy naliczył podatek od "wirtualnych" metrów. Zażądał umorzenia podatku, ewentualnie odłożenia zapłaty do czasu wyjaśnienia spornej kwestii tj. ustalenia właściwej podstawy opodatkowania. Nadto wypłacenie rekompensaty za zmarznięte ziemniaki i wypłacenie odszkodowania za zniszczone drzewo. Następnie pismem z dnia 12.09.2010 r. zatytułowanym "Podanie" S.R. wniósł o umorzenie podatku do czasu ustalenia i wymierzenia piwnicy. Podniósł, iż na moment zakupu lokalu mieszkalnego tj. 15.04.1994 r. piwnica "istniała tylko na papierze". Ustosunkowując się do wniosku SKO o sprecyzowanie żądania zawartego w piśmie z dnia 12.09.2010 r., pismem z dnia 22.10.2010 r. S.R. wyjaśnił, iż wnosi o: utworzenie Komisji mieszkaniowej do ustalenia metrażu lokalu mieszkalnego, potraktowanie petycji jako wniosku o umorzenie podatku, umorzenie podatku za rok 2010 oraz o unieważnienie wszystkich decyzji podatkowych od roku 1994 i zwrotu nadpłaconego podatku. Dodatkowo wniósł o potraktowanie pomieszczeń gospodarczych znajdujących się na działce o nr ewid. 8/5 jako piwnicy.