Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 padziernika 2011 r., sygn. I SA/Łd 1026/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Protokolant Tomasz Naraziński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2011 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za październik 1999 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz W. W. kwotę 1.200 zł (tysiąc dwieście) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; 3) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku

Uzasadnienie

I SA/Łd 1026/11

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. uchylił decyzję Urzędu Skarbowego Ł.-P. z dnia [...] r. nr [...], określającą W. W. - prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą "A" - zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za październik 1999 r. w kwocie 24.078,- zł i określił to zobowiązanie w wysokości 5.283,- zł.

Organ pierwszej instancji stwierdził m.in., iż podatnik w 1999 r. nie zaewidencjonował w księdze przychodów i rozchodów oraz w ewidencji VAT sprzedaży przędzy w ilości 17.694,45 kg, co spowodowało zaniżenie podatku należnego. Nie uznano zatem zapisów ksiąg podatkowych jako dowodu w sprawie i dokonano oszacowania wartości niezaewidencjonowanego przychodu netto w 1999 r., a następnie w miesiącu październiku ustalono udziałem procentowym przychód netto tego miesiąca do przychodu rocznego.

W związku z tym Urząd Skarbowy Ł. - P. wydał w dniu [...] r. decyzję, w której określił w podatku od towarów i usług prawidłową kwotę zobowiązania podatkowego za październik 1999 r. w kwocie 24.078,- zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik podniósł, że decyzja w zakresie podatku od towarów i usług została wydana na podstawie decyzji dotyczącej podatku dochodowego za 1999 r., którą również zaskarżył. Podatnik twierdził, iż niedobory w ilości sprzedawanej przędzy wynikały z jej właściwości higroskopijnych.